Προβολή Τραγουδιού
Ο Γιωρίκας εθάρρεσεν |
Γη του ΠόντουΣτιχουργοί: Πέτρος Χαραλαμπίδης
Συνθέτες: Πέτρος Χαραλαμπίδης
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Πέτρος Χαραλαμπίδης, Σοφία Κωνσταντινίδου
Σο πέραν τη γειτονίαν το Γιώρ’ επροξένεψαν [το Γιώρ’ επροξένεψαν] Σα εξήντα πέντε χρόνια μ’ έναν έμορφον κορτσόπον άσ̌κεμα ετύλιξαν Παρώρας, παραζάμανα, [παρώρας, παραζάμανα] η παντρεία ’κι ’ίνεται! Σ’ ατό πα έν’ σειράν Ο Γιωρίκας εθάρρεσεν άνοιξη έν’ για τ’ ατόν [άνοιξη έν’ για τ’ ατόν] Σα εξηνταπέντε χρόνια νέικον κορίτσ’ επαντρεύτεν και -ν- ατόν θα θανατών’ Παρώρας, παραζάμανα, [παρώρας, παραζάμανα] η παντρεία ’κι ’ίνεται! Σ’ ατό πα έν’ σειράν Η νυφίτσα το Γιωρίκα, αγκαλιάσ̌κεται, γελά Κι ο Γιωρίκας «νε κουτσ̌ή» λέει «φέρεν το χαμόμηλον και -ν- ας παώ κείμαι κα’» Παρώρας, παραζάμανα, [παρώρας, παραζάμανα] η παντρεία ’κι ’ίνεται! Σ’ ατό πα έν’ σειράν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγκαλιάσ̌κεται | παίρνει αγκαλιά, αγκαλιάζει | ||
| άσ̌κεμα | άσχημα | ||
| εθάρρεσεν | εθάρρησε, πίστεψε, νόμισε | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| έν’ | είναι | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| κα’ | κάτω | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| νέικον | νέο, νεαρό | ||
| νυφίτσα | νυφούλα | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παντρεία | παντρειά, γάμος | ὑπανδρειά < ὑπανδρία | |
| παραζάμανα | παράκαιρα | ||
| παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
| φέρεν | (προστ.) φέρε |
