Η Εύα, ο διάβολον, ο Αδάμ και το μήλον

Προβολή Τραγουδιού

Η φωνή του Πόντου Νο5 | Η Εύα, ο δι͜άβολον, ο Αδάμ και το μήλον

Καλλιτέχνες: Γιώργος Κεμανετζίδης, Πέτρος Χαραλαμπίδης

Ο Θεόν εδέκεν με το παραπάν’,
τον Αδάμ εποίκεν σον κόσμον απάν’
Κι επεκεί την Εύαν για τ’ ατόν γαρήν,
τ’ ανθρωπί’ το γένος αέτσ’ να πλεθύν’

Είπεν ατ’ς «θα τρώτε ήντι͜αν θέλετεν,
μόνον ας σο μήλον να μη παίρετεν»
Και σίτα̤ ξαπλούσαν αφκά σο δεντρόν
εσέβεν απέσ’ ατουν ο δι͜άβολον

Αρχινά η Εύα, τον Αδάμ πειράζ’,
λέει ατον το μήλον για να δοκιμάζ’⇋

Η Εύα το μήλον τερεί και νουνίζ’
Παίρει͜ ατο σα χ̌έρι͜α τ’ς τερεί πως μυρίζ’
Κι αποπέσ’ ο δι͜άβολον τουρτεύ’ α̤τεν,
«Εύα, φά’ το μήλον», ατός λέει ατεν

Έφαεν η Εύα, δί’ και τον Αδάμ
κι ο Θεόν ετέρ’νεν σεΐρ’ από ’πάν’
Δί’ ατεν κατάραν όντες θα γεννά,
ημέραν και νύχταν να κοιλοπονά

Για την αμαρτίαν ντο εποίκανε
ας σον παράδεισον εχατεύτανε⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
ανθρωπί’	ανθρώπου
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
αποπέσ’	από μέσα
ας σο	απ’ το	ασό σο (από το)
ας σον	απ’ τον	ασό σον (από τον)
ατεν	αυτήν
α̤τεν	αυτήν
ατός	αυτός
ατουν	τους
ατ’ς	αυτής, της
αφκά	κάτω
γαρήν	(αιτ.) γυναίκα	karı
δί’	δίνει
εδέκεν	έδωσε
επεκεί	από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν
εποίκανε	έκαναν, έφτιαξαν	ποιέω-ῶ
εποίκεν	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
εσέβεν	μπήκε
ετέρ’νεν	κοιτούσε
έφαεν	έφαγε
ήντι͜αν	οτιδήποτε, ό,τι
νουνίζ’	σκέφτεται
όντες	όταν
’πάν’	(απάν’) πάνω
πλεθύν’	πληθαίνει, αυξάνεται
σεΐρ’	θέαμα πρόσφορο για διασκέδαση (μτφ. τερώ σεΐρ: κοιτώ κτ διασκεδάζοντας, παραμένοντας αμέτοχος)	seyir/seyr
σίτα̤	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
τερεί	κοιτάει
τουρτεύ’	σκουντάω/ει κπ, τσιγκλάω/ει κπ, προκαλώ/ει κπ,	dürtmek
φά’	(προστ.) φάε