Όντες αγκαλιάζω σε

Χ̌ίλια στόματα να είχα
και τα χ̌είλια σ’ να φιλώ
Χ̌ίλια νύχτας σην εγκάλια σ’
να χορτάζω ’κ’ επορώ

Γιάβρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω σε
Ο κόσμον όλον τ’ εμόν έν’
όντες αγκαλιάζω σε

Τα στομόχ̌ειλα σ’ γλυκέα
κι άλλο πολλά ας σο μέλ’
Άλλος κείται σο κρεβάτι σ’
κι άλλον η καρδία σ’ θέλ’

Ψ̌όπο μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω σε
Ο κόσμον όλον τ’ εμόν έν’
όντες αγκαλιάζω σε

Ας σα ποδάρι͜α σ’, γιαβρόπο μ’,
ους το κιφαλί’ σ’ τ’ απάν’,
όλια σ’ έχ’νε εμορφίαν,
γιάβρι μ’, με το παραπάν’

Ψ̌όπο μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
ας σο νου μ’ ’κ’ εβγάλλω σε
Ο κόσμον όλον τ’ εμόν έν’
όντες αγκαλιάζω σε