Ας έχ’νε την αμαρτία μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Νόπη Παπαδοπούλου, Παναγιώτης Κοσμίδης

Εμέν έφεραν χαπέρ’ [όι, όι]
τη σεβντά μ’ άλλος θα παίρ’
Βαθέα εντώκανε
σην καρδι͜ά μ’ απέσ’ μαχ̌αίρ’

Ας έχ’νε την αμαρτίαν
που ευτάν’ την προξενίαν
αφού η καρδι͜ά μ’ ’κ’ εχωρεί
απέσ’ σε άλλο καρδίαν
Ας έχ’νε την αμαρτίαν!

Αγαπώ τον έμορφον [όι, όι]
κι η μάνα τ’ εμέν ’κι θέλ’
Ατός εμέν αγαπά
και την άλλεν πώς θα παίρ;

Ας έχ’νε την αμαρτίαν
που ευτάν’ την προξενίαν
αφού η καρδι͜ά μ’ ’κ’ εχωρεί
απέσ’ σε άλλο καρδίαν
Ας έχ’νε την αμαρτίαν!

Η μάνα τ’ ντο θέλ’ ευτάει [όι, όι]
και καν’νάν ατέ ’κι ακούει
Κι ας τ’ έβαλαν το στεφάν’
αρχινά το κιφάλ’ κρούει

Ας έχ’νε την αμαρτίαν
που ευτάν’ την προξενίαν
αφού η καρδι͜ά μ’ ’κ’ εχωρεί
απέσ’ σε άλλο καρδίαν
Ας έχ’νε την αμαρτίαν!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άλλεν	άλλη
απέσ’	μέσα
ατέ	αυτή
ατός	αυτός
βαθέα	βαθιά
έμορφον	όμορφο
εντώκανε	χτύπησαν
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
ευτάν’	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
έχ’νε	έχουνε
εχωρεί	χωράει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καν’νάν	κανέναν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφάλ’	κεφάλι
κρούει	χτυπάει	κρούω
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
παίρ’	παίρνω/ει
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
χαπέρ’	είδηση, νέο	haber/ḫaber