Εθάρρ’να έτονε λουλούδ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Κουσίδης, Πέτρος Χαραλαμπίδης, Σάββας Παυλίδης

Άμον εμέν εκόμπωσεν
πολλούς η εμορφία
Άλλα δεικνύζ’ ο πρόσωπον,
άλλα κρύφτ’ η καρδία

Εθάρρ’να έτονε λουλούδ’,
ατό αχάντ’ εξέβεν
Και σ’ έρημον το καρδόπο μ’,
μανίτσα μ’, ντ’ άγνα εσέβεν!

Κι ατώρα εμπροστά μ’ κρεμός
και οξωπίσ’ ι-μ’ ρέμαν
Μανίτσα μ’, έν’ αληθινόν,
μακάρ’ να έτον ψέμαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ατώρα	τώρα
αχάντ’	αγκάθι	ἀκάνθιον, υποκορ. του ἄκανθα
δεικνύζ’	δείχνει, καταδεικνύει
εθάρρ’να	θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα
εκόμπωσεν	ξεγέλασε, εξαπάτησε, μτφ. σαγήνευσε	κομβόω
εμορφία	ομορφιά
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έν’	είναι
εξέβεν	βγήκε, ανέβηκε
εσέβεν	μπήκε
έτον	ήταν
έτονε	ήταν
καρδόπο	καρδούλα
κρεμός	γκρεμός
κρύφτ’	κρύβω/ει
ντ’ άγνα	τι περίεργα; τι αλλόκοτα; τι αξιοθαύμαστα;
οξωπίσ’	πίσω, αντίστροφα