Τη μάνας ο πόνον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γεώργιος Κουσίδης, Πέτρος Χαραλαμπίδης

Νέος ν’ αποθάνω
έτονε γραφτόν
Για τ’ εμέν ’κ’ ευρέθεν
ένα γιατρικόν
Ο Χάρος ση πόρτα μ’
το ψ̌όπο μ’ θα παίρ’
Ποίος τη μανίτσα μ’
το χαπέρ’ θα φέρ’;

Πέτεν την μανίτσα μ’
μαύρα ας φορεί
γιατί το παιδίν ατ’ς
άλλο ’κ’ έν’ να ζει
Σα κρεβάτι͜α κείται
και ψυχομαχ̌εί
Παλεύ’ με το Χάρον
και ψ̌ην παραδί’

Τη μάνας ο πόνον
’κι γιατρεύκεται
Το παιδίν εχάθεν
και ’κι κλώσ̌κεται
Αρχινά το κλάμαν
και το μοιρολόι
ους να μη κρούει άλλο
τη ψ̌ης το ρολόι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποθάνω	πεθαίνω
ατ’ς	αυτής, της
έν’	είναι
έτονε	ήταν
ευρέθεν	βρέθηκε
εχάθεν	χάθηκε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείται	κείτεται, ξαπλώνει
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
κρούει	χτυπάει	κρούω
ους	ως, μέχρι
παίρ’	παίρνω/ει
παραδί’	παραδίνει, καταδίδει
πέτεν	(προστ.) πείτε
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
φέρ’	φέρνω/ει
χαπέρ’	είδηση, νέο	haber/ḫaber
ψ̌ην	ψυχή
ψ̌ης	ψυχής
ψ̌όπο	ψυχούλα
ψυχομαχ̌εί	ψυχομαχεί, χαροπαλεύει