Σεκέρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Λελεκίδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Έναν κούρταν ας σο ρακίν
έσταξεν σο καμίσι μ’
Σ̌εκέρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
είσαι κλαδίν τη ψ̌ης ι-μ’

Σκοτία πίσσα, άστρα είν’,
φέγγος κι άμον ημέρα
Εμέναν επαλάλωσεν
έμορφος περιστέρα

Λέω περηφανεύκουμαι,
σουμά σ’ ξαν εγεννέθα!
Ατσ̌άπς τίνος το καπαγιάτ’
μακρά απ’ εσέν π’ ευρέθα;

Σκοτία πίσσα, άστρα είν’,
φέγγος κι άμον ημέρα
Εμέναν επαλάλωσεν
έμορφος περιστέρα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανασπάλλω	ξεχνώ
ας σο	απ’ το	ασό σο (από το)
ατσ̌άπς	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
εγεννέθα	γεννήθηκα
είν’	(για πληθ.) είναι
έμορφος	όμορφος/η
επαλάλωσεν	τρέλανε
ευρέθα	βρέθηκα
καμίσι	πουκάμισο	υπό+καμίσιον<camisia
καπαγιάτ’	φταίξιμο, σφάλμα, έγκλημα	kabahat/ḳabāḥat
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κούρταν	γουλιά
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ξαν	πάλι, ξανά
περηφανεύκουμαι	περηφανεύομαι
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
σ̌εκέρι	ζάχαρη, γλυκό/ά	şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.)
σκοτία	σκοτάδι
σουμά	κοντά
τίνος	ποιού;
φέγγος	φεγγάρι
ψ̌ης	ψυχής