Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν

Προβολή Τραγουδιού

Η ποντιακή παράδοση συνεχίζεται με τον Μιχάλη Καλιοντζίδη

Καλλιτέχνες: Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος, Μιχάλης Καλιοντζίδης, Σοφία Παπαδοπούλου

expand_content

Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν
κάποθεν τέλια-τέλια
Τρυγόνι μ’, τα φιλέματα σ’
γλυκέα κι άμον μέλια

Ν’ αηλί εκείνεν την μάναν
που έχ̌’ πολλά παιδία
Τ’ άλλα -ν- αδά, τ’ άλλα -ν- ακεί,
τ’ άλλα σην ξενιτείαν

(Ν’) αηλί εμέν, μανίτσα μου,
πονεί το ποδαρόπο μ’
και ’κ’ επορώ να περπατώ,
να πάγω με τ’ αρνόπο μ’

Έρχουμαι, πουλί μ’, έρχουμαι,
έρχουμαι μη κομπώντς με
Τα στράτας ι-σ’ πολλά μακρά,
του κάκου μη σκοτώντς με

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ακεί	εκεί
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
εκείνεν	εκείνη
επορώ	μπορώ
έρχουμαι	έρχομαι
εφύσεσεν	φύσηξε
έχ̌’	έχει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάποθεν	από κάπου
κομπώντς	εξαπατάς, ξεγελάς, μτφ. σαγηνεύεις	κομβόω
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παιδία	παιδιά
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ποδαρόπο	ποδαράκι
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σκοτώντς	σκοτώνεις
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τέλια	σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου	tel
τέλια-τέλια	κυματιστά
τρυγόνι	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φιλέματα	φιλιά