Προβολή Τραγουδιού
Το ποτάμ’ ’κι πάει οπίσ’ |
Διστράτ’Στιχουργοί: Χρήστος Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος
Πάντζ̌ον, το κορίτσ’ θ’ αντρίζ’ άντραν, ατό θα χωρίζ’ Εσέν ’κι θα ερωτά θα παίρ’ τηνάν αγαπά Το ποτάμ’ ’κι πάει οπίσ’ και τα χρόνια οξωπίσ’ Τα νεότητα γελούν και τα υστερνά πονούν⇋ Τη ψ̌η σ’, Πάντζ̌ο, βασανί͜εις σα παλαιά μη γυρί͜εις Την πατρίδαν ανάσπαλ’ ήντα̤ λες τα λόγια σ’ χάντς Το ποτάμ’ ’κι πάει οπίσ’ και τα χρόνια οξωπίσ’ Τα νεότητα γελούν και τα υστερνά πονούν⇋ Πάντζ̌ον, ’κ’ έν’ σ’ εσόν το χ̌έρ’ το κορίτσ’ τίναν θα παίρ’ Ήντα̤ν έ͜εις και ’κ’ έ͜εις θα δί’ς ν’ αγαπά σε -ν- το παιδί σ’ Το ποτάμ’ ’κι πάει οπίσ’ και τα χρόνια οξωπίσ’ Τα νεότητα γελούν και τα υστερνά πονούν⇋
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανάσπαλ’ | (ανάσπαλον) (προστ.) ξέχασε | ||
| αντρίζ’ | παντρεύει, παντρεύεται | ||
| βασανί͜εις | βασανίζεις | ||
| γυρί͜εις | γυρίζεις, γυρνάς | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ήντα̤ | οτιδήποτε, ό,τι | ||
| ήντα̤ν | οτιδήποτε, ό,τι | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| οξωπίσ’ | πίσω, αντίστροφα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| ποτάμ’ | ποτάμι | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τίναν | ποιον/α | ||
| υστερνά | κατοπινά, τελευταία | ||
| χ̌έρ’ | χέρι | ||
| χάντς | χάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις | ||
| χωρίζ’ | χωρίζει, ξεχωρίζει, ξεδιαλέγει | ||
| ψ̌η | ψυχή |
