Η μάνα μ’ λέει με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Χάρης Ακριτίδης

Η μάνα μ’ λέει με «να παντρεύ’ς,
πουλί μ’, εσύ ντ’ αναμέντς;
Εγώ άλλο ’κ’ επορώ να πλύνω 
κι εσέν να τερώ»

Μάνα, εσύ μ’ αληγορείς
να παντρεύ’ς και το παιδί σ’
Αν η νύφε σ’ ’κ’ έν’ καλέσσα
απομέντς και μαναχ̌έσσα

«Οπουρνά θα αποθάνω»,
λέει με «ίσως και προφτάνω...
Ας ελέπω έναν εγγόν’ 
να χ̌αίρεται κι η ψ̌η τ’ εμόν»

Μάνα, ’ξέρτς πως αγαπώ σε,
όταν γεράς θα τερώ σε
Θέλω κι η γαρή τ’ εμόν
να δί’ σε έναν ποτήρ’ νερόν

Η μάνα για το παιδίν
πολλά σύρ’ για να τρανύν’
Κι όταν έρ’ται η σειρά τ’ς
πρέπ’ το χρέος ι-σ’ να ’φτάς

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αληγορείς	βιάζεσαι
αναμέντς	περιμένεις
αποθάνω	πεθαίνω
απομέντς	απομένεις
γαρή	σύζυγος, γυναίκα	karı
γεράς	γερνάς
δί’	δίνει
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
επορώ	μπορώ
έρ’ται	έρχεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλέσσα	καλή
μαναχ̌έσσα	μονάχη
νύφε	νύφη
’ξέρτς	(εξέρτς) ξέρεις
οπουρνά	πρωί, κατά το πρωί της επόμενης μέρας, αύριο
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πρέπ’	ταιριάζει/ω
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τερώ	κοιτώ
τρανύν’	μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει	τρανόω-ῶ
’φτάς	(ευτάς) κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
ψ̌η	ψυχή