Μοσκόφ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βασίλης Πασχαλίδης, Γιάννης Τσανάκαλης

’Μώ σε, ήμαρτον, πουλί μ’, [αμάν]
έλα, έλα μετ’ εμέναν [νε/ούι αμάν]
να ευτάμε παλαλά [αμάν]
μετ’ εσέναν τη φραντάλαν [ούι αμάν]

’Μώ σε, ήμαρτον, πουλί μ’, [αμάν]
αχ! τα κάλλι͜α σ’ να λελεύω [ούι αμάν]
Πώς θα ’ίνεται, πουλί μ’;
πώς να ’φτάγω, νε γιαβρί μ’;
Πώς θα ’ίνεται, πουλί μ’, [αμάν]
να τυλίγουμαι σα μὲσα σ’; [ούι αμάν]

’Μώ σε, ήμαρτον, πουλί μ’, [αμάν]
μάισσας κόρη γιάμ’ είσαι; [ν’ αηλί εμέν!]
Με το τέρεμα σ’, πουλί μ’,
τον άνθρωπον παλαλώντς
Με το τέρεμα σ’, πουλί μ’, [αμάν]
τα παλληκάρι͜α μαεύ’ς [ν’ αηλί εμέν!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
’ίνεται	γίνεται
κάλλι͜α	κάλλη
λελεύω	χαίρομαι
μαεύ’ς	μαγεύεις
μάισσας	μάγισσας
μὲσα	(τα) η μέση
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
’μώ	(επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου!	γαμώ
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παλαλά	τρελά, τρέλες
παλαλώντς	τρελαίνεις
τέρεμα	βλέμμα
τυλίγουμαι	τυλίγομαι
φραντάλαν	γυναίκα πρόσχαρη, πληθωρική γυναίκα
’φτάγω	(ευτάγω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω