Προβολή Τραγουδιού
Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν |
Στιχουργοί: Χρήστος Ραμπίδης
Συνθέτες: Χρήστος Ραμπίδης
Καλλιτέχνες: Μέλη Ραμπίδου, Χρήστος Ραμπίδης
Μαύρα είναι τα μαλλία σ’ και συρμένα απάν’ σ’ ωμία σ’ Άσπρα χ̌ι͜όνια είν’ τα ψ̌ήα σ’, ντ’ έμορφα κουνί͜εις τ’ ωμία [Εχ!] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν Όνταν έν’ και μεθυσμέντσα έν’ πολλά αφορισμέντσα Όλο θέλ’ για να χορεύ’ και τ’ εμόν την καρδι͜άν καίει [Εχ!] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν Και σ’ ομμάτι͜α όντες τερεί με σ’ άστρα απάν’ εγώ κείμαι Να επαίρ’να ατεν σο χ̌έρι μ’ να εγίνουτον το ταίρι μ’ [Εχ!] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Και] Ν’ αηλί τ’ εμόν την μάναν! [Και] Το πόιν ατ’ς έν’ λαμπάδαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
απάν’ | πάνω | ||
ατεν | αυτήν | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
εγίνουτον | γινόταν | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφα | όμορφα | ||
έν’ | είναι | ||
επαίρ’να | έπαιρνα | ||
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
κουνί͜εις | κάνεις κούνια | ||
μεθυσμέντσα | μεθυσμένη | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όνταν | όταν | ||
όντες | όταν | ||
πόιν | ύψος, μπόι | boy | |
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
συρμένα | τραβηγμένα | ||
τερεί | κοιτάει | ||
χορεύ’ | χορεύω/ει | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
ωμία | ώμοι |