Το μικρόν τ’ αρνί μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μέλη Ραμπίδου, Χρήστος Ραμπίδης

Το μικρόν τ’ εμόν τ’ αρνίν
θ’ αναμέν’ α’ να τρανύν’
Σο νερόν ’κι στείλ’ ατο,
ψένω ωβόν και δίγ’ ατο

Έι! Μικρόν, μικρόν, μικρόν,
σεβνταλίν αρνίν τ’ εμόν
Πάντα αποφκακέσ’ τερείς
και την καρδία μ’ θερί͜εις

Άψον το τσ̌άκι σ’, άψον,
τα ξύλα σ’ καλά κάψον
Και το βράδ’ αν ’κ’ έρχουμαι
ύβριξον κι ανάσκαψον

Έι! Μικρόν, μικρόν, μικρόν,
σεβνταλίν αρνίν τ’ εμόν
Πάντα αποφκακέσ’ τερείς
και την καρδία μ’ θερί͜εις

Πολλά ψηλά μη πετάς,
τόσον ψηλέσσα ’κ’ είσαι
Τ’ οσπίτι σ’ ση μαχαλά μ’,
εξέρω τίνος είσαι

Έι! Μικρόν, μικρόν, μικρόν,
σεβνταλίν αρνίν τ’ εμόν
Πάντα αποφκακέσ’ τερείς
και την καρδία μ’ θερί͜εις

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αναμέν’	περιμένει
ανάσκαψον	(προστ.) βλαστήμησε, βρίσε
αποφκακέσ’	από κάτω πέρα
άψον	(προστ.) άναψε
δίγ’	δίνω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έρχουμαι	έρχομαι
θερί͜εις	θερίζεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάψον	(προστ.) κάψε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαχαλά	γειτονιά	mahalle/maḥalle
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σεβνταλίν	ερωτοχτυπημένη/ο, ερωτευμένη/ο, ερωτικό	sevdalı
στείλ’	στέλνω/ει
τερείς	κοιτάς
τίνος	ποιού;
τρανύν’	μεγαλώνω/ει, αναθρέφω/ει	τρανόω-ῶ
ύβριξον	(προστ.) βρίσε
ψένω	ψήνω
ψηλέσσα	ψηλή
ωβόν	αβγό