Αχ βρε, παρά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μέλη Ραμπίδου, Χρήστος Ραμπίδης

Όσον ντο ’κ’ έ͜εις την παράν
κανείς ’κι καλατσ̌εύ’ σε
Κι οι συγγενείς κι οι φίλ’ εσουν
κανείς ’κι θέλ’ να ελέπ’ σε

Αχ! βρε παρά, αχ! βρε παρά,
εχθρόν ευτάς το φίλον
Αξίαν ’κ’ έεις, μονάχα
να σύρ’νε σε σο σ̌κύλον

Κι αν έν’ η τσ̌έπη σ’ εύκαιρον
κανείς ’κι λογαρι͜άει σε
Έναν χαΐρ’, έναν καλόν
κανείς ’κι θέλ’ να ευτάει σε

Αχ! βρε παρά, αχ! βρε παρά,
εχθρόν ευτάς το φίλον
Αξίαν ’κ’ έεις, μονάχα
να σύρ’νε σε σο σ̌κύλον

Όσον σα χ̌έρι͜α σ’ έν’ παρά
’ίνεσαι βασιλέας
Στέκ’νε και χ̌αιρετούνε σε
σα δρόμι͜α, σα παρέας

Αχ! βρε παρά, αχ! βρε παρά,
εχθρόν ευτάς το φίλον
Αξίαν ’κ’ έεις, μονάχα
να σύρ’νε σε σο σ̌κύλον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
δρόμι͜α	δρόμοι, δρόμους
έ͜εις	έχεις
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
έν’	είναι
εσουν	σας
εύκαιρον	(ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’ίνεσαι	γίνεσαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλατσ̌εύ’	μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει	keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
παρά	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
παρέας	(γεν. ενικ.) παρέας, (ον./αιτ. πληθ.) παρέες
στέκ’νε	στέκουν
σύρ’νε	σέρνουν, τραβούν, ρίχνουν
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
χαΐρ’	προκοπή, καλή τύχη, ευημερία	hayır/ḫayr