Προβολή Τραγουδιού 
| Εφώταξεν τ’ οσπίτι σ’ | 
 Πολλά σ̌ελέκια
Πολλά σ̌ελέκιαΣτιχουργοί: Θεόδωρος Σαμανίδης
Συνθέτες: Θεόδωρος Σαμανίδης
Καλλιτέχνες: Τάκης Ιωαννίδης
Τ’ οσπιτόπο σ’ εφώταξεν κι όλεν η γειτονία Σο χ̌ειμωγκόν η άνοιξη [οφέτος, ξαν οφέτος] θα έρ’ται κι αλλομίαν Εξέβες ας σο παραθύρ’, τ’ εμόν η χρά εκχ̌ύεν Γεράν έντον το καρδόπο μ’, [οφέτος και -ν- οφέτος] εκάεν κι εμανίεν Θα παίρω και θα δείκω σε σον ήλιον να θολούται Την εμορφάδα σ’ να ελέπ’ [οφέτος και -ν-/ξαν οφέτος] (κι) ατός να παλαλούται Θα κουτουρεύ’νε/γουτουρεύ’νε οι τουσ̌μάν’ ερχάλ¹ ντο αγαπώ σε ’Κι θέλ’νε να ελέπ’νε με [οφέτος και -ν- οφέτος] σ’ εγκάλια μ’ να κρατώ σε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση | 
|---|---|---|---|
| αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατός | αυτός | ||
| γεράν | πληγή, τραύμα | yara | |
| γουτουρεύ’νε | λυσσάνε, κάνουν αταξίες, ξεσαλώνουν | kudurmak | |
| δείκω | δείχνω, καταδεικνύω | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εκχ̌ύεν | εκχύθηκε, χύθηκε, εξέρρευσε | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| εμανίεν | μαύρισε/μουντζουρώθηκε από την καπνιά, καταστράφηκε, κατακάηκε μέχρι καπνιάς | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εμορφάδα | ομορφιά | ||
| έντον | έγινε | ||
| εξέβες | βγήκες | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ερχάλ | σε κάθε περίπτωση, πάντως, πιθανότατα | herhâlde | |
| εφώταξεν | φώτισε | ||
| θέλ’νε | θέλουν | ||
| θολούται | θολώνει | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουτουρεύ’νε | λυσσάνε, κάνουν αταξίες, ξεσαλώνουν | kudurmak | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
| οφέτος | φέτος | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| παλαλούται | τρελαίνεται | ||
| τουσ̌μάν’ | εχθροί | düşman/duşmān | |
| χ̌ειμωγκόν | (ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα | ||
| χρά | χροιά, το χρώμα του δέρματος, όψη | 
¹ Ακούγεται να τραγουδάει πιθ. εκ παραδρομής «αρχάλ»
