Προβολή Τραγουδιού
Εφέκε μας ο κύρη μ’, μάνα |

Στιχουργοί: Γιώργος Μαυρίδης
Συνθέτες: Ara Dinkjian, Γιάννης Μιχαηλίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Θεόφιλος Σεχίδης
Εφέκε μας ο κύρη μ’, μάνα, αέτσ’ εθέλ’νεν ο Θεόν Την ψ̌ην ατ’ το καλόν επέρεν σουμά -ν- ατ’ σον παράδεισον Μάνα, τον πατέρα μ’ ο Θεόν επέρεν και τη ψ̌η σ’ καλά ερία να μη κάεται Ο πατέρα μ’, μάνα, ζει αδά σον κόσμον γιατί σην καρδίαν ντ’ έχω ’κι ανασπάλλκεται Εφέκε μας ο κύρη μ’, μάνα, κλαίει μετ’ εμάς ο ουρανόν Αχ! Τον πατέρα μ’ ’πως ελέπω εγάπεσεν και -ν- ο Θεόν Μάνα, τον πατέρα μ’ ο Θεόν επέρεν και τη ψ̌η σ’ καλά ερία να μη κάεται Ο πατέρα μ’, μάνα, ζει αδά σον κόσμον γιατί σην καρδίαν ντ’ έχω ’κι ανασπάλλκεται ♫ Τραγωδίαν πονεμένον έν’ απέσ’ σην ψ̌η μ’ γραμμένον και εβγών’ ας σην καρδίαν άψιμον με τη λαλίαν Πώς εφέκες με, πατέρα, μαναχόν το παλληκάρι σ’; Κλαίει η λύρα σ’, κάφτ’ τα χ̌έρι͜α μ’ όντες σύρω το τοξάρι σ’ ♫ Μάνα, τον πατέρα μ’ ο Θεόν επέρεν και τη ψ̌η σ’ καλά ερία να μη κάεται Ο πατέρα μ’, μάνα, ζει αδά σον κόσμον γιατί σην καρδίαν ντ’ έχω ’κι ανασπάλλκεται
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αέτσ’ | έτσι | ||
ανασπάλλκεται | ξεχνιέται | ||
απέσ’ | μέσα | ||
άψιμον | φωτιά | ||
εβγών’ | βγαίνει | ||
εγάπεσεν | αγάπησε | ||
εθέλ’νεν | ήθελε | ||
ελέπω | βλέπω | ||
έν’ | είναι | ||
επέρεν | πήρε | ||
ερία | πρόσεχε, φύλαξε, επέβλεψε (προστ.) | ||
εφέκε | άφησε | ||
εφέκες | άφησες | ||
κάεται | καίγεται | ||
κάφτ’ | καίω/ει | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
όντες | όταν | ||
σουμά | κοντά | ||
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
τραγωδίαν | τραγούδι | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌ην | ψυχή |