Στιχουργοί: Γεώργιος Αλεξανδρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Άμον άγγελον, πουλόπο μ’, τ’ ομμάτα̤ μ’ ελέπ’νε σε Νύχταν, ημέραν τα χ̌είλι͜α μ’ «αγαπώ σε» λέγ’νε σε Είσαι έναν τσ̌ιτσ̌εκόπον, μανουσ̌άκ’ ας σο ραχ̌ίν Εγώ σα χ̌έρι͜α μ’ κρατώ σε κι εσύ καις τ’ εμόν την ψ̌ην Πλουμιστόν το φιστανόπο σ’, μακρέα τα μαλλία σ’ Όθεν¹ κέσ’ δι͜αβαίντς, πουλόπο μ’, κάγουνταν τα καρδίας Κανείται ατόσα χρόνι͜α εγώ ντ’ αναμένω σε Ας σον κύρ’ -τ- σ’ και ας ση μάνα σ’ θ’ έρχουμαι να παίρω σε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| κάγουνταν | καίγονται | ||
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| μακρέα | (επιθ.) μακριά | ||
| μανουσ̌άκ’ | μενεξές/βιολέτα | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πλουμιστόν | στολισμένο, διακοσμημένο με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμο | pluma | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπον | λουλουδάκι | çiçek | |
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| κάγουνταν | καίγονται | ||
| κανείται | είναι αρκετό, επαρκεί για κτ | ἱκανόω | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κύρ’ | πατέρα | ||
| λέγ’νε | λένε | ||
| μακρέα | (επιθ.) μακριά | ||
| μανουσ̌άκ’ | μενεξές/βιολέτα | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| παίρω | παίρνω | ||
| πλουμιστόν | στολισμένο, διακοσμημένο με ζωγραφιές ή κεντήματα, πολύχρωμο | pluma | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπον | λουλουδάκι | çiçek | |
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| ψ̌ην | ψυχή |
¹ Στην επανάληψη ακούγεται να τραγουδάει «ήνταν κέσ’» που δεν ταιριάζει νοηματικά.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 