Άλλο ’κ’ επορώ, θα χάμαι

Ση πατρίδαν θέλω, μάνα,
για να κλώσκουμαι
Εβαρέθα ’τα τα ξένα
και θα λύουμαι

Στείλον, μανίτσα μ’, τ’ αδέρφι͜α,
στείλον τη γαρή μ’
Ούλ’ ας έρ’ταν παίρ’νε εμένα,
θα εβγαίν’ η ψ̌η μ’

Ντ’ απέμ’ν’ να ελέπω, μάνα,
ντο χωρίουνταν
Και τρανοί, μικροί ξαν κλαίγ’νε
ντο χωρίγουνταν

Κλαίω, μανίτσα, ντ’ επέμ’να
σ’ αβούτο τη γην
Ούλι͜α, μανίτσα μ’, εχάθαν,
ποίσον το ταφί μ’

Άλλο ’κ’ επορώ, θα χάμαι,
θα εβγαίν’ η ψ̌η μ’
Για τ’ εμένα ξάι μη κλαίτε
απάν’ σο ταφί μ’

Σπίγγ’σον, μανίτσα μ’, το ψ̌όπο σ’,
για τ’ εμέν μη κλαις
«Πάντα εγώ εγάπανα σε»
τη γαρή μ’ να λες