Προβολή Τραγουδιού
Η μάνα ζει με τον καημόν |

Στιχουργοί: Παναγιώτης Κοσμίδης
Συνθέτες: Γιώργος Φωτιάδης
Καλλιτέχνες: Γιώτα Παπαδοπούλου, Παναγιώτης Κοσμίδης
Κι ατά τα τρένα σο σταθμόν ντο πάν’ σην ξενιτείαν, αν κλώσ̌κεσαι με το καλόν θα δίγ’ ατα φωτίαν Κι ατά τα τρένα ’κ’ επορώ ν’ ακούγω να σ̌υρίζ’νε Κάθαν βραδήν ους να μερών’ τ’ ομμάτα̤ μ’ να κλαινίζ’νε Η μάνα ζει με τον καημόν κι ο κύρ’ μ’ αροθυμίαν Τ’ εμά τ’ ομμάτα̤ σο σταθμόν επέμ’ναν αλλομίαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αλλομίαν | άλλη μια φορά | ||
αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
ατά | αυτά | ||
ατα | αυτά | ||
βραδήν | βράδυ | ||
δίγ’ | δίνω | ||
εμά | δικά μου | ||
επέμ’ναν | απόμειναν | ||
επορώ | μπορώ | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάθαν | κάθε | ||
κλαινίζ’νε | στενοχωρούν, κάνουν κάποιον να κλάψει | ||
κλώσ̌κεσαι | γυρίζεις, επιστρέφεις | ||
κύρ’ | πατέρα | ||
μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
ομμάτα̤ | μάτια | ||
ους | ως, μέχρι | ||
σ̌υρίζ’νε | σφυρίζουν | σῦριγξ |