Κλώστ’ σουμά μ’

Προβολή Τραγουδιού

Τα Ποντιακά | Γιώτης Κοσμίδης-Γιώτα Παπαδοπούλου

Καλλιτέχνες: Γιώτα Παπαδοπούλου, Παναγιώτης Κοσμίδης

Εδέβαν χρόνι͜α,
πίκρας και πόνα̤
Κι η καρδά̤ μ’ κάρβουνο,
τα μαλλία μ’ χ̌ι͜όνα̤

Κλωθογυρίζω,
εσέν νουνίζω
Πίνω τα δα̤κρόπα μ’
και την ψ̌η μ’ κλαινίζω

Κλώστ’ σουμά μ’, 
κλώστ’ σουμά μ’
Έλα λάρωσον τα πόνα̤,
φέρον τη χαράν

Τερώ τα στράτας,
γουρπάν’ σ’ ομμάτα̤ σ’!
Και αραεύω σε
ση κοσμί’ τα άκρας

Ρωτώ τον ήλεν,
ρωτώ τον φέγγον
κι ατά ’κι λέγ’νε με
το πουλόπο μ’ ντ’ έντον

Κλώστ’ σουμά μ’, 
κλώστ’ σουμά μ’
Έλα λάρωσον τα πόνα̤,
φέρον τη χαράν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκρας	άκρης, άκρες (πληθ. τα)
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
ατά	αυτά
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δα̤κρόπα	(υποκορ.) δάκρυα
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
έντον	έγινε
ήλεν	ήλιος/ήλιο
καρδά̤	καρδιά
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζω	στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει
κλωθογυρίζω	στριφογυρίζω
κλώστ’	(προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε
κοσμί’	κόσμου
λάρωσον	(προστ.) γιάτρεψε, θεράπεψε
λέγ’νε	λένε
νουνίζω	σκέφτομαι
ομμάτα̤	μάτια
πίκρας	πίκρες
πόνα̤	(αιτ.) πόνοι, πόνους
πουλόπο	πουλάκι
σουμά	κοντά
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερώ	κοιτώ
φέγγον	φεγγάρι
φέρον	(προστ.) φέρε
χ̌ι͜όνα̤	χιόνια
ψ̌η	ψυχή