Τ’ εμόν η καρδά γεραλίν

Προβολή Τραγουδιού

Οψέ κι οσήμερον | Θα πουλώ -γ- ατα και φεύω

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Σταυρούλα Στεφανίδου

Ατά τ’ ομμάτα̤ που ελέπ’
πώς να μη παλαλούται;
Πώς να μη ρούζ’ σα στρώματα
κι άλλο να μη λαρούται;

Έλα, πουλί μ’, έλα, γιαβρί μ’,
έλα μη τυραννί͜εις με
Το ψ̌όπο μ’ ολιγίκον έν’,
εβγαίν’ κι άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με

Τ’ εμόν η καρδά̤ γεραλίν,
αν κλαίω θα ματούται
Άμον τη λάμπας το γυαλίν
απάν’ να κρού’ς τσακούται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
ατά	αυτά
γεραλίν	πληγωμένο, τραυματισμένο	yaralı
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εβγαίν’	βγαίνει
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
ευρήκ’ς	βρίσκεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδά̤	καρδιά
κρού’ς	χτυπάς	κρούω
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεται
ματούται	ματώνει
ολιγίκον	λιγούτσικο
ομμάτα̤	μάτια
παλαλούται	τρελαίνεται
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
τσακούται	σπάει
τυραννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
ψ̌όπο	ψυχούλα