Σ̌οχρετόπον

Προβολή Τραγουδιού

Οψέ κι οσήμερον | Θα πουλώ -γ- ατα και φεύω

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Σταυρούλα Στεφανίδου

Αγαπώ έναν γιαβρίν,
για τ’ ατό δίγω την ψ̌η μ’
Σην καρδά̤ μ’ απέσ’ εσέβεν
κι άμον μανουσ̌άκ’ επέμ’νεν

Η σεβντά μ’ πολλά τρανόν
για τ’ ατό το μαναχόν
Πολλά τσ̌αλίμι͜α ευτάει με,
για τ’ ατό σκοτούμαι, χάμαι

Βάι! το σ̌οχρετόπο μ’!
Βάι! το τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’!
Πώς να ευτάω για να έρ’ται
και ρούζ’ σ’ εγκαλόπο μ’;
Να λελεύω, ποδεδίζω 
αΐκον πουλόπον!

Όπου πάω κι όπου στέκω
εμπροστά μ’ ατόν ελέπω
Ατός έν’ το γιατρικόν
την καρδία μ’ να λαρών’

Όσον να κατηγορούνε
κι όσον να κακολογούνε
Εγώ ατόν αν θα παίρω
σον κόσμον άλλον ’κι θέλω

Βάι! το σ̌οχρετόπο μ’!
Βάι! το τσ̌ιτσ̌εκόπο μ’!
Πώς να ευτάω για να έρ’ται
και ρούζ’ σ’ εγκαλόπο μ’;
Να λελεύω, ποδεδίζω 
αΐκον πουλόπον!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
ατός	αυτός
γιαβρίν	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
δίγω	δίνω
εγκαλόπο	αγκαλιά, αγκαλίτσα
ελέπω	βλέπω
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έν’	είναι
επέμ’νεν	απόμεινε
έρ’ται	έρχεται
εσέβεν	μπήκε
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
ευτάω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
καρδά̤	καρδιά
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαρών’	γιατρεύει, θεραπεύει
λελεύω	χαίρομαι
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μανουσ̌άκ’	μενεξές/βιολέτα	մանուշակ (manušak)<manafšak
παίρω	παίρνω
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουλόπον	πουλάκι
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σκοτούμαι	σκοτώνομαι
σ̌οχρετόπο	ονομαστό, περίφημο	şöhret/şuhret
τσ̌αλίμι͜α	επιδέξιες κινήσεις (σε χορό κ.ά.), σκέρτσα, καμώματα	çalım
τσ̌ιτσ̌εκόπο	λουλουδάκι	çiçek
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
ψ̌η	ψυχή