Προβολή Τραγουδιού
Ση Αη-Ηλία το ραχ̌ίν |
Το αηδόν’Στιχουργοί: Κατερίνα Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Σταυρούλα Στεφανίδου, Τάκης Ιωαννίδης
Ση Αη-Ηλία το ραχ̌ίν σ’ ενός δεντρί’ εβόραν Εκεί επρωτοείχα σε ευλοημένον ώραν Εκεί ξαν ενταμώθαμε κι εδέκαμε έναν όρκον Εγώ να είμαι το γιαβρί σ’ κι εσύ τ’ εμόν τ’ αρνόπον Τα χρόνι͜α εδεβήνανε κι εμείς άμον πουλόπα εζήν’ναμ’ σον παράδεισον απάν’ κέσ’ σα κλαδόπα Κι ατώρα πας και ανταμώντς σο γνώριμον τον τόπον άλλε νέαν και ανασπάλτς ντ’ εδέκαμε τον όρκον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άλλε | άλλη | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανασπάλτς | ξεχνάς | ||
| ανταμώντς | ανταμώνεις, συναντάς | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρνόπον | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εβόραν | σκιά | ||
| εδεβήνανε | περνούσαν | ||
| εδέκαμε | δώσαμε | ||
| εζήν’ναμ’ | ζούσαμε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| ενταμώθαμε | ανταμώσαμε | ||
| ευλοημένον | ευλογημένο | ||
| κέσ’ | εκεί μέσα, προς τα εκεί | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| κλαδόπα | κλαδάκια | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| πουλόπα | πουλάκια | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη |
