Όσον ζω θα αναμένω

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σασκαλίδης, Θεόδωρος Βεροιώτης

Όσον θυμούμαι θα πονώ,
όσον ζω θ’ αναμένω [γιαρ]
Ση πατρίδα μ’ να κλώσκουμαι,
την ψ̌η μ’ έχω ταμένον [γιαρ]

Σον τόπον ντο εγεννέθα,
εκεί σα θαλασσάκρι͜α [γιαρ]
Τον κύρη μ’ έσπαξαν Τουρκάντ’
έμπρου¹ σ’ εμά τ’ ομμάτι͜α [γιαρ]

Το βίο μουν επέρανε
βάι! κι/και -ν- έκαψαν τ’ οσπίτι͜α [γιαρ]
Επέρανε τα ζωντανά,
πουθέν τιδέν ’κ’ εφέκαν [γιαρ]

Εκεί έχασα αδερφόν,
έχασα και τη μάνα μ’ [γιαρ]
Επέμ’να ορφανόν πουλίν
με δά̤κρυ͜α και με κλάμαν [γιαρ]

Εκεί ας βάλ’νε το ταφί μ’
εγώ όντες αποθάνω [γιαρ]
Τον όρκον ντο εποίκα εγώ
αέτσ’ θα επεβγάλω [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
αποθάνω	πεθαίνω
βάλ’νε	βάλουν
βίο	βιος, περιουσία
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εγεννέθα	γεννήθηκα
εμά	δικά μου
έμπρου	εμπρός, μπροστά
επεβγάλω	ξεπληρώσω, ανταποδώσω, επανορθώσω
επέμ’να	απόμεινα
επέρανε	πήραν
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
έσπαξαν	έσφαξαν
εφέκαν	αφήσαν
θαλασσάκρι͜α	οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια
θυμούμαι	θυμάμαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσκουμαι	γυρίζω, επιστρέφω
μουν	μας
ομμάτι͜α	μάτια
όντες	όταν
οσπίτι͜α	σπίτια	hospitium<hospes
πουθέν	πουθενά
ταφί	τάφο
τιδέν	τίποτα
τουρκάντ’	Τούρκοι
ψ̌η	ψυχή

Σημειώσεις

¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να τραγουδάει «εμπρός»