Τ’ οσπίτι σ’ τσαμουρόχτιστον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σασκαλίδης, Θεόδωρος Βεροιώτης

Τ’ οσπίτι σ’ τσ̌αμουρόχτιστον
μ’ αχ̌υρένι͜α πλεθία
Εκεί πάντα πάν’ κι έρχουνταν
κορτσόπα και παιδία

Τ’ οσπίτι σ’ τσ̌αμουρόχτιστον,
ους το συνόρ’ δεντρόπα
Τραντάφυλλα σκουντουλιχτά
ολόερα σην πόρτα σ’

Ο κύρη σ’ έν’ καλόκαρδος,
η μάνα σ’ χρυσοχ̌έρα
Ατέ καμίαν ξάι ’κι στέκ’,
’γρασ̌εύ’ όλεν τη μέραν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατέ	αυτή
’γρασ̌εύ’	(ογρασ̌εύ’) πασχίζει, (αμτβ) παλεύει	uğraşmak
δεντρόπα	δεντράκια
έν’	είναι
έρχουνταν	έρχονται
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κορτσόπα	κοριτσάκια
ξάι	καθόλου
όλεν	όλη/ο, ολόκληρη/ο
ολόερα	ολόγυρα
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
ους	ως, μέχρι
παιδία	παιδιά
πλεθία	πλίνθοι, πλίθες, δομικό υλικό που κατασκευάζευαι από πηλό (παλαιότερα και άχυρο) σε κυβικά καλούπια, ψήνεται ή στεγνώνει στον ήλιο	πλίνθος
σκουντουλιχτά	ευωδιαστά, μοσχοβολιστά
τραντάφυλλα	τριαντάφυλλα
τσ̌αμουρόχτιστον	φτιαγμένο από πηλό/λάσπη	çamur + χτιστός