Αγαπώ τ’ ομματόπα σ’

Αγαπώ τ’ ομματόπα σ’
εμέν όντες τερούνε
Αγαπώ τα χ̌ειλόπα σ’
σ’ εμά όντες κρού’νε

Αγαπώ τα έμορφα
τ’ άσπρα τα χ̌ερόπα σ’
Το γλυκύν το τέρεμα σ’
κρούει καίει τα καρδόπα

Αγαπώ τα μαλλόπα σ’
σ’ ωμία σ’ ντο ’κχ̌ύουν
Ούλι͜α τα παλληκάρι͜α
απ’ οπίσ’ ι-σ’ λύουν

Αγαπώ την καλατσ̌ή σ’
και -ν- ατά ντο λες με
Το λαλόπο σ’ ακούγω
και -ν- εσύ μαεύ’ς με