Μάνα, φεύω σο βουνόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτα Παπαδοπούλου, Παναγιώτης Κοσμίδης

Μάνα, φεύω σο βουνόν
κυνηγούνε με
Σα ψηλά ραχ̌ι͜ά, μανίτσα μ’
’γώ θα κρύφκουμαι

Σην οροσειράν, σο Μπέλες,
σην πρώτην γραμμήν
επιάσταμε ση μάχην,
μάνα, ένα βραδήν

Εχαλάουντουν ο τόπον
ας σα βλήματα
κι εκολύμπησε το ψ̌όπο μ’
και σα αίματα

Εμαζεύταν όλ’ οι φίλ’
ολόγερα σ’ εμέν
Κλαίνε και μοιρολογούνε,
μάνα, για τ’ εμέν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
βραδήν	βράδυ
εμαζεύταν	μαζεύτηκαν
επιάσταμε	πιαστήκαμε, καταπιαστήκαμε
εχαλάουντουν	χαλούσε, καταστρεφόταν
κρύφκουμαι	κρύβομαι
όλ’	όλοι/α
ολόγερα	ολόγυρα
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
φεύω	φεύγω
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
ψ̌όπο	ψυχούλα