Προβολή Τραγουδιού
Η μάνα έν’ κρύον νερόν |

Στιχουργοί: Γιάννης Τσανάκαλης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Καλλιτέχνες: Σοφία Νικολαΐδη, Στάθης Νικολαΐδης
Όταν γερά η μάνα και άλλο ’κ’ επορεί Ατότε θέλ’ βοήθειαν ατότε θέλ’ ζωήν Κι όταν θα έρ’ται η ώρα και άλλο ’κι θα ζει άμα ’κ’ ευτάς το χρέος ι-σ’ θα καίγεται η ψ̌η σ’ Η μάνα έν’ κρύον νερόν και σο ποτήρ’ ’κ’ εμπαίν’ Η μάνα να μη ’ίνεται, η μάνα να μη έν’ Η μάνα έν’ βράχος, η μάνα έν’ ραχ̌ίν Σο δύσκολον την ώρα σ’ «Μανίτσα μ’, μανίτσα μ’, μανίτσα μ’!» θα τσ̌αΐ͜εις Η μάνα έν’ το στήριγμαν τη χαράς το κλαδίν Τ’ ατεινές η αγάπη ’κ’ ευρίεται ση γην Η μάνα έν’ κρύον νερόν και σο ποτήρ’ ’κ’ εμπαίν’ Η μάνα να μη ’ίνεται, η μάνα να μη έν’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατεινές | αυτηνής | ||
ατότε | τότε | ||
γερά | γερνάει | ||
εμπαίν’ | μπαίνει | ||
έν’ | είναι | ||
επορεί | μπορεί | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
ευρίεται | βρίσκεται | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
’ίνεται | γίνεται | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
τσ̌αΐ͜εις | φωνάζεις, επιπλήττεις | ||
ψ̌η | ψυχή |