Προβολή Τραγουδιού
Τα καταραμένα χρόνι͜α |
Τα ποντιακά του Τσανάκαλη Νο2Στιχουργοί: Βασίλης Καπαγιωρίδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Καλλιτέχνες: Γεώργιος Εμμανουηλίδης, Γιάννης Τσανάκαλης, Ντίνα Βασιλειάδου
Τα καταραμένα χρόνι͜α εθέκαν σην καρδι͜ά μ’ πόνι͜α ’Κ’ επορώ να ανασπάλω π’ εκρούγαμε τ’ έναν τ’ άλλο, ο πατέρας με τον γιον, αδελφόν τον αδελφόν Αρ’ αΐκα μαύρα χρόνι͜α άλλο να μη έρ’τανε Τη κοσμί’ τα παλληκάρι͜α άλλο να μη χάν’ντανε Είχα κι έναν αδελφόν, παλληκάρ’ έτον τρανόν Μαύρον το χαπάρ’ επέρα πως εχάθεν σο κουμάρ’ ’Κ’ εξέρω αν έν’ θαμμένος ή με πέτρας τσ̌ιλι͜αγμένος Αρ’ αΐκα μαύρα χρόνι͜α άλλο να μη έρ’τανε Τη κοσμί’ τα παλληκάρι͜α άλλο να μη χάν’ντανε Εδέβανε πολλά χρόνια με λαχτάρας κι αγωνίας Νέοι έσαν κι εγέρασαν σ’ έρημον την ξενιτείαν Πάντα ζουν με την ελπίδαν να γυρίζ’νε σην πατρίδαν Αρ’ αΐκα μαύρα χρόνια άλλο να μη έρ’τανε Τη κοσμί’ τα παλληκάρι͜α άλλο να μη χάν’ντανε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αΐκα | τέτοια/ες | ||
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| γυρίζ’νε | γυρίζουν | ||
| εδέβανε | (για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν | διαβαίνω | |
| εθέκαν | έθεσαν, τοποθέτησα, έβαλαν | ||
| έν’ | είναι | ||
| επέρα | πήρα | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έρ’τανε | έρχονται | ||
| έσαν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| πέτρας | πέτρες | ||
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| τσ̌ιλι͜αγμένος | σκεπασμένος | çul/cūl ή cull | |
| χάν’ντανε | χάνονται, διώχνονται | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
