Εφτά χρονόπα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Ντίνα Βασιλειάδου

expand_content

Με χωρίς παράδες 
γιαγκουλεύκουμες
Πώς εμείς θα στεφανούμες,
πώς θα ’φτάμε τη χαρά
ση Σουμελά;

Εφτά χρονόπα επερ’μέσα σε,
θ’ ευτάω άλλον νισ̌αλήν,
επουγαλεύτα σε!

Όλο «ναι» και «ναι»,
όλο «θα» και «θα»,
Μαρτουβάλια και μασάλια,
έπρεσες το κιφαλόπο μ’,
από έμπρι͜α μ’ χάθ’!

Εφτά χρονόπα επερ’μέσα σε,
θ’ ευτάω άλλον νισ̌αλήν,
επουγαλεύτα σε!

Με χωρίς δουλείαν 
και χωρίς ψωμίν
Μόνο με αγάπ’, Γιωρίκα μ’,
και κοιλίαν εύκαιρον
’κι ’ίνεται ζωήν

Εφτά χρονόπα επερ’μέσα σε,
θ’ ευτάω άλλον νισ̌αλήν,
επουγαλεύτα σε!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
γιαγκουλεύκουμες	ξεγελιόμαστε, ενεργούμε απερίσκεπτα ή χωρίς να γνωρίζουμε τις συνέπειες, μτφ. λαθεύουμε	yanılmak
δουλείαν	δουλειά
έμπρι͜α	μπροστά
επερ’μέσα	περίμενα
επουγαλεύτα	έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα	bunalmak
έπρεσες	έπρηξες
εύκαιρον	(ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο
ευτάω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
’ίνεται	γίνεται
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφαλόπο	κεφαλάκι
μαρτουβάλια	ανοησίες, αρλούμπες	martaval
μασάλια	παραμύθια, ανοησίες, μάταια λόγια	masal/mes̱el
νισ̌αλήν	αρραβωνιαστικό	nişanlı<nişān
παράδες	λεφτά, χρήματα	para/pāre
στεφανούμες	στεφανωνόμαστε
’φτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
χάθ’	(προστ.) χάσου
χρονόπα	χρονάκια