Τ’ εμπονέστι͜α

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αφήγηση/Απαγγελία/Ψαλμός, Διογένης Αϊνατζής

Τ’ εμπονέστα̤, εμαζεύκουμ’νες δύο οικογένειες, τρία. Εποίν’ναμε χορόντας, εψέναμε πίτας και κρέατα και τανωμένον σ̌ορβά πα εποίν’ναμε. Και αυτοί που αγαπιόντουσαν, ανάμεσα υπήρχαν και τέτοια, αρραβωνιάζαμε. Περνούσαμε πολύ ωραία.

♫

Αναστορώ ντ’ εγνώρτσα σε,
ημέραν Κερεκήν -ι
Καλά ημέρας θ’ έρχουσαν,
Θεού Σαρακοστήν -ι

Έλλαξες τη ζουπούνα σ’ -ις
(κι) εφόρτσες το καλόν -ι
και σ’ εμπονέστι͜α εκάθουμ’νες,
αρνί μ’, ους να μερώνει

Εντάμα εμπονεστίαζαμ’
κι ετέρ’νες με σ’ ομμάτι͜α
Ζεγκίντς εθάρρ’να ντο έμ’νε
με λίρας και παλάτι͜α

Ρακίν εκράτ’να κι έπινα
κι είπα «κόρη, σην υεία σ’»
Και για τ’ εσέν ’τραγώδανα
να κλέφτω την καρδία σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναστορώ	θυμάμαι, αναπολώ
εγνώρτσα	γνώρισα
εθάρρ’να	θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα
εκάθουμ’νες	καθόμασταν
εκράτ’να	κρατούσα
έλλαξες	άλλαξες
εμαζεύκουμ’νες	μαζευόμασταν
έμ’νε	ήμουν
εμπονέστα̤	τελευταία μέρα πριν την έναρξη της Σαρακοστής, έθιμο της Αποκριάς κατά το οποίο γινόταν μεγάλο φαγοπότι	εμβαίνω εις την νηστείαν
εμπονέστι͜α	τελευταία μέρα πριν την έναρξη της Σαρακοστής, έθιμο της Αποκριάς κατά το οποίο γινόταν μεγάλο φαγοπότι	εμβαίνω εις την νηστείαν
εμπονεστίαζαμ’	τρώγαμε καλά την παραμονή της νηστείας
εντάμα	μαζί
εποίν’ναμε	κάναμε, φτιάχναμε	ποιέω-ῶ
έρχουσαν	έρχονταν
ετέρ’νες	κοιτούσες
εφόρτσες	φόρεσες
εψέναμε	ψήναμε
ζεγκίντς	πλούσιος	zengin/sengīn
ζουπούνα	μακρύ μανικωτό φόρεμα χωρίς ραφή στους ώμους	ζιπούνι(ν)<zipon (βενετ.)
Κερεκήν	Κυριακή
κλέφτω	κλέβω
λίρας	λίρες
μερώνει	ξημερώνει
ομμάτι͜α	μάτια
ους	ως, μέχρι
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
τανωμένον	το αρτυσμένο με τάνιν φαγητό (ιδίως σούπες, τάνιν= το γιαούρτι που απομένει μετά την αφαίρεση του βουτύρου)
’τραγώδανα	(ετραγώδανα) τραγουδούσα
υεία	υγεία
χορόντας	(ονομ. τα) χοροί, (αιτ.) χορούς