Τα στράτας ντ’ επορπάτεσα

Προβολή Τραγουδιού

Ο ουρανόν εδίπλασεν
κι ο φέγγον επϊάστεν
Τη Παραδεισί’ το πουλί μ’
σα ξένα εβραδι͜άστεν

Ποτάμ’, θα καταρούμαι σε
να ’ίνεσαι ορμόπον
Θα σ̌κίζω και δι͜αβαίνω σε
πάω ελέπω τ’ αρνόπο μ’

Αρνί μ’, ση στράταν ντο πατείς
την πόδα σ’ εγνωρίζω
Όντες ’κ’ ελέπω σε -ν- εγώ
καίγουμαι και βρουλίζω

Τα στράτας ντ’ επορπάτεσα,
τα γέφυρας ντ’ εδέβα
Τα κορτσόπα ντ’ εγάπανα
αρ’ ούλια -ν- επιδέβα

Κορτσόπον ανημέρωτον
πότε θα ημερούσαι;
Και μετ’ εμέν το παλληκάρ’,
πότε θα στεφανούσαι;

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανημέρωτον	μη εξημερωμένο
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
βρουλίζω	αναδίδω φλόγα, φλέγομαι, καίγομαι	brûler
δι͜αβαίνω	(για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ	διαβαίνω
εβραδι͜άστεν	βραδιάστηκε
εγάπανα	αγαπούσα
εδέβα	(για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα	διαβαίνω
εδίπλασεν	(αμεταβ.) διπλασιάστηκε, (μεταβ.) διπλασίασε
ελέπω	βλέπω
επϊάστεν	πιάστηκε
επιδέβα	έφυγα, άφησα πίσω, προσπέρασα, ξεπέρασα
επορπάτεσα	περπάτησα
ημερούσαι	ημερεύεις, ησυχάζεις
’ίνεσαι	γίνεσαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καίγουμαι	καίομαι
καταρούμαι	καταριέμαι
κορτσόπα	κοριτσάκια
κορτσόπον	κοριτσάκι
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντες	όταν
ορμόπον	μικρό ρυάκι/μικρή ρεματιά
ούλια	όλα
παραδεισί’	παραδείσου
πατείς	πατάς
πόδα	ίχνος, πατημασιά, βήμα
ποτάμ’	ποτάμι
στεφανούσαι	στεφανώνεσαι
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
φέγγον	φεγγάρι