Μικρός έμ’νε κι επάντρεψα/Καλανταρί’ ερρώστεσα

Προβολή Τραγουδιού

Μικρός έμ’νε κι επάντρεψα,
εύκαιρα πώς ευρέθα;
Ατέ για τ’ εμέν ’κι έτονε,
για άλλεν εγεννέθα

Αρνί μ’, μεσανυχτί’ έλα
εμείς ας ανταμούμες
Αν θέλτς ευτάμε παρακάθ’,
αν θέλτς πάμε κοιμούμες

Κόρ’ ας σο σπαλερόπο σου
τα δέματα σ’ ελύαν
Τα καταρράχτι͜α τ’ ουρανού
εθάρρεσα ενοίαν

Η ψ̌η την ψ̌ην όντες ’κι θέλ’
ποπά, ντό στεφανώνεις;
Δύο μαχ̌αίρια δίκοπα
ντό θέλτς και ανταμώνεις;

Καλανταρί’ ερρώστεσα
κι ερωτάς για τ’ όποιον;
Όλο̤ν ντ’ εκείμ’νε μαναχός
και -ν- έτρωγα το κρύον

Θεέ μ’, δος με υπομονήν
ντο είχα ετελέθεν
Σ’ όλα τα τέρτι͜α εβάσταξεν
ση σεβντάν ’κ’ εκανέθεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άλλεν	άλλη
ανταμούμες	ανταμώνουμε
ατέ	αυτή
για τ’ όποιον	για ποιό λόγο;
δος	δώσε
εβάσταξεν	βάσταξε, άντεξε
εγεννέθα	γεννήθηκα
εθάρρεσα	θεώρησα, πίστεψα
εκανέθεν	έφτασε, ήταν αρκετό
εκείμ’νε	κειτόμουν, ξάπλωνα
ελύαν	λύθηκαν, έλιωσαν
έμ’νε	ήμουν
ενοίαν	(αμετάβ.) άνοιξαν
επάντρεψα	παντρεύτηκα
ερρώστεσα	αρρώστησα
ερωτάς	ρωτάς
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
έτονε	ήταν
εύκαιρα	άδεια, χωρίς περιεχόμενο/νόημα, ανούσια, μτφ. ανοησίες, (ουσ. τα) τα μαλακά μέρη της κοιλίας, βουβώνας
ευρέθα	βρέθηκα
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
Καλανταρί’	(γεν.) Γενάρη
καταρράχτι͜α	καταρράχτες
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμες	κοιμόμαστε
μαναχός	μοναχός, μόνος
μεσανυχτί’	την ώρα του μεσονυχτίου
όντες	όταν
παρακάθ’	συνάθροιση, ολονυχτία
ποπά	παπά
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
σπαλερόπο	μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους	spalliera
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
ψ̌η	ψυχή
ψ̌ην	ψυχή

Σημειώσεις

¹ «ευρέθα εύκαιρα»: ενήργησα ασυλλόγιστα, απερίσκεπτα