Κατενόν ’κ’ έτον η εγάπη σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Ζερφειρίδης, Χάρης Αθανασιάδης

Κατενόν ’κ’ έτον η εγάπη σ’,
ξάι εμέναν ’κι νουνί͜εις!
Έλα λάρωσον την καρδι͜ά μ’,
εσύ εμέναν ’κι πονείς!

Τα λόγια σ’ τ’ αγαπημένα
ν’ ανασπάλω ’κ’ επορώ
Έρθαν, ’δέβανε τα χρόνι͜α,
τα στράτας πάντα τερώ

Εμάεψες τ’ ομματόπα μ’
κι αλλού κέσ’ ’κι τερούν
Σεβντάν έχω σο καρδόπο μ’
και δάκρυ͜α ξάι ’κι κρατούν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλω	ξεχάσω
’δέβανε	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εγάπη	αγάπη
εμάεψες	μάγεψες
επορώ	μπορώ
έρθαν	ήρθαν
έτον	ήταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
κατενόν	καθαρό, ξεπλυμένο, ξεθολωμένο	κατανίζω
κέσ’	προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρατούν	κρατάνε στο χέρι, βαστάνε, αντέχουν, συγκρατούν, διαρκούν
λάρωσον	(προστ.) γιάτρεψε, θεράπεψε
νουνί͜εις	σκέφτεσαι
ξάι	καθόλου
ομματόπα	ματάκια
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τερούν	κοιτούν
τερώ	κοιτώ