Έναν άστρεν εξέβεν

Προβολή Τραγουδιού

Έναν άστρεν εξέβεν
σην ανατολήν
αρ’ έναν κι άλλο εξήβεν
ση Τουρνάκελην
αρ’ έναν κι άλλο εξήβεν
σο Τεβέποϊν
Αρ’ έναν κι άλλο εξέβεν
σο βαθύν τ’ ορμίν
αρ’ έναν κι άλλο εξέβεν
σ’ Αρμαλού το χὰν’ [γιαρ]

Σοφίτσα μ’, έξ’ μ’ εβγαίνεις
και μη φαίνεσαι
Ελέπ’νε σε και τ’ άστρα
και μαραίνεσαι
Ελέπ’ σε και ο φέγγον
και δειλαίνεσαι
Ελέπ’ σε και ο ήλι͜ον
και ηλαίνεσαι [γιαρ]
Τα παλληκάρι͜α κλαίγ’νε
κι αραεύ’νε σε [νέι]

Θειίτσα μ’, το κορτσόπο σου
[ωχ! ν’ αηλί εμέν]
ατέ την Μυροφόρα
[ποδεδίζ’ ατεν/να λελεύ’ ατεν]
σο πανηγ̆ύρ’ μη στείλτς ατεν
[ωχ! ν’ αηλί εμέν]
ζελεύ’ν ατεν η χώρα
[ποδεδίζ’ ατεν/να λελεύ’ ατεν]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
άστρεν	άστρο
ατέ	αυτή
ατεν	αυτήν
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
δειλαίνεσαι	δειλιάζεις
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
ελέπ’νε	βλέπουνε
έναν κι άλλο	άλλο ένα, ένα ακόμη
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
εξέβεν	βγήκε, ανέβηκε
εξήβεν	βγήκε
ηλαίνεσαι	παθαίνεις ηλίαση
κλαίγ’νε	κλαίνε
κορτσόπο	κοριτσάκι
λελεύ’	χαίρομαι/εται
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ορμίν	ρυάκι, ρεματιά
ποδεδίζ’	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι/εσαι, απολαμβάνω/ει, προσκυνώ/άει	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
στείλτς	στέλνεις
Τεβέποϊν	(ή Τεβέ-Μποΐ) ύψωμα στην περιοχή της Κρώμνης	deve boyu (κυριολ. μέχρι το ύψος της καμήλας, μτφ. κάτι που είναι πολύ ψηλό ή μεγάλο)
φέγγον	φεγγάρι
χὰν’	χάνι, πανδοχείο	han/ḫān
χώρα	οι ξένοι γενικά, οι μη οικείοι, η ξενιτειά