Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’

Προβολή Τραγουδιού

Η κόρ’ επήεν σον παρχάρ’
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
να ’ίνεται ρομάνα
[Έλα, έλα λέγω σε]
και για τ’ ατέν θα ’ίνουμαι
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
και κυνηγός σ’ ορμάνι͜α
[Έλα, έλα λέγω σε/Κατί λες και τιδέν;]

Παρχάρ’ αέρα εφύσεσεν
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
κάποθεν τέλια-τέλια
[Έλα, έλα λέγω σε]
Κορτσόπο μ’, τα φιλέματα σ’
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
γλυκέα κι άμον μέλια
[Έλα, έλα λέγω σε/Κατί λες και τιδέν;]

Να ποδεδίζω τον παρχάρ’
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’]
με τα ψηλά τ’ ελάτι͜α
[Έλα, έλα λέγω σε]
Εμέν κι εσέναν έκρυφ’ναν
[Έι! πουλί μ’, πουλί μ’/Έι! πουλί μ’ και γιαβρί μ’]
ας ση κοσμί’ τ’ ομμάτι͜α
[Έλα, έλα λέγω σε/Κατί λες και τιδέν;]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ατέν	αυτήν
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
έκρυφ’ναν	έκρυβαν
ελάτι͜α	έλατα
επήεν	πήγε
εφύσεσεν	φύσηξε
’ίνεται	γίνεται
’ίνουμαι	γίνομαι
κάποθεν	από κάπου
κατί	γιατί δεν
κορτσόπο	κοριτσάκι
κοσμί’	κόσμου
να ποδεδίζω	να χαρώ κπ
ομμάτι͜α	μάτια
ορμάνι͜α	δάση	orman
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ρομάνα	παρχαρομάνα, γυναίκα επιφορτισμένη με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι)
τέλια	σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου	tel
τέλια-τέλια	κυματιστά
τιδέν	τίποτα
φιλέματα	φιλιά