Φιστάν’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Ξένια Γεωργιάδου

Άσπρα λώματα φορώ,
λες με ατά ’κι θέλτς ατα
Μαύρα να φορώ, γιαβρί μ’,
πονηρά ελέπ’ς ατα⇋

Τ’ αχουλόπο σ’ σέρεψον,
νούντσον ντο ευτάς και λες
Σ’κούμαι φεύω απ’ αδά
και πικρά θα πουσ̌μανεύ’ς⇋

Λες με όντες έρ’τανε
μετ’ εσέν αδά οι φίλ’
Ας σα γόνατα κι αφκά
να φορώ φιστάν’ μακρύν⇋

Τ’ αχουλόπο σ’ σέρεψον,
νούντσον ντο ευτάς και λες
Σ’κούμαι φεύω απ’ αδά
και πικρά θα πουσ̌μανεύ’ς⇋

Άσπρα, μαύρα, κόκκινα,
ρίζα μ’, ’δέν ’κι ’φτάνε με
Μαναχός ελέπ’ς ατο
εμέν όλα πάνε με⇋

Τ’ αχουλόπο σ’ σέρεψον,
νούντσον ντο ευτάς και λες
Σ’κούμαι φεύω απ’ αδά
και πικρά θα πουσ̌μανεύ’ς⇋

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
ατά	αυτά
ατα	αυτά
αφκά	κάτω
αχουλόπο	μυαλουδάκι	akıl/ʿaḳl
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
’δέν	τίποτα
ελέπ’ς	βλέπεις
έρ’τανε	έρχονται
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
θέλτς	θέλεις
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λώματα	ρούχα	λῶμα/λωμάτιον
μαναχός	μοναχός, μόνος
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νούντσον	(προστ.) σκέψου
όντες	όταν
πουσ̌μανεύ’ς	μετανιώνεις	pişman olmak<paşmān
σέρεψον	(προστ.) μάζεψε, συγκέντρωσε	σωρεύω
σ’κούμαι	σηκώνομαι
φεύω	φεύγω
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
φιστάν’	φουστάνι	fistan<fustān
’φτάνε	(ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω