Προβολή Τραγουδιού
Εκούιξαν τον άχαρον |
Στιχουργοί: Κώστας Αμανατίδης
Συνθέτες: Γεώργιος Σαββίδης, Λευτέρης Καμενίδης
Καλλιτέχνες: Λευτέρης Καμενίδης, Μπάμπης Σιδηρόπουλος
Εκούιξαν τον άχαρον να παίζω ση χαράν ατ’ς ’Κι ταγιανεύω, λύουμαι, άλλος να έν’ σο γιάν’ ατ’ς Ας σο μαράζ’ μαραίσκουμαι να ελέπω σας εντάμαν Σο θημιστόν εγκαλα̤στά άλλος κρατεί λαμπάδαν Φαρμάκ’ απόψ’ ποτίζ’νε με -ν-, θέλω να αποθάνω Το καμωτέρ’¹ σ’ ας στρών’ γεργάν’ σο ταφόπο μ’ ο Χάρον Αέτσ’ θα φεύω ας ση ζωήν μη κλαίτε με, παιδία Τη κεμεντζ̌έ σο ταφόπο μ’ έχω παρηγορία Η κεμεντζ̌έ μ’ βρουλίεται, πολλά πουγαλεμέντσα Να σύρω, ψ̌ήκα μ’, ’κ’ επορώ, ατώρα έν’ καμέντσα Επάτεψεν το τοξάρι μ’, τσακούται απέσ’ σα πόνια μ’ Γλυκέα ιλι͜άευεν για εσέν τη λύρα ατόσα χρόνι͜α Φαρμάκ’ απόψ’ ποτίζ’νε με -ν-, θέλω να αποθάνω Το καμωτέρ’¹ σ’ ας στρών’ γεργάν’ σο ταφόπο μ’ ο Χάρον Αέτσ’ θα φεύω ας ση ζωήν μη κλαίτε με, παιδία Τη κεμεντζ̌έ σο ταφόπο μ’ έχω παρηγορία Εθάρρ’να πως εξέβ’ς, αρνί μ’, απέσ’ ας σα μεσέλι͜α Είδα σε νύφε, κόφκουνταν ση κεμεντζ̌έ μ’ τα τέλι͜α Εταγουτεύτε η κεμεντζ̌έ μ’, εχάθεν η λαλία τ’ς Σ’ ατά τα στεφανώματα εμαύριξαν τα ψ̌ήα τ’ς Φαρμάκ’ απόψ’ ποτίζ’νε με -ν-, θέλω να αποθάνω Το καμωτέρ’¹ σ’ ας στρών’ γεργάν’ σο ταφόπο μ’ ο Χάρον Αέτσ’ θα φεύω ας ση ζωήν μη κλαίτε με, παιδία Τη κεμεντζ̌έ σο ταφόπο μ’ έχω παρηγορία Φαρμάκ’ απόψ’ ποτίζ’νε με -ν-, θέλω να αποθάνω Το καμωτέρ’¹ σ’ ας στρών’ γεργάν’ σο ταφόπο μ’ ο Χάρον Αέτσ’ θα φεύω ας σην ζωήν μη κλαίτε με, παιδία Τη κεμεντζ̌έ σο ταφόπο μ’ έχω παρηγορία
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
απέσ’ | μέσα | ||
αποθάνω | πεθαίνω | ||
ατά | αυτά | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
ατώρα | τώρα | ||
βρουλίεται | φλέγεται, καίγεται | brûler | |
γεργάν’ | πάπλωμα | yorgan | |
γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
εγκαλα̤στά | αγκαλιαστά | ||
εθάρρ’να | θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα | ||
εκούιξαν | φώναξαν, λάλησαν, κάλεσαν κπ ονομαστικά | ||
ελέπω | βλέπω | ||
εμαύριξαν | μαύρισαν | ||
έν’ | είναι | ||
εντάμαν | μαζί | ||
επορώ | μπορώ | ||
εταγουτεύτε | σκορπίστηκε, διασκορπίστηκε | dağıtmak | |
εχάθεν | χάθηκε | ||
θημιστόν | ειδικός γαμήλιος χορός που συντελείται από τους νεόνυμφους και εφτά μονοστέφανα ζευγάρια | ||
ιλι͜άευεν | άγγιζε, ψηλαφούσε, θώπευε | ellemek | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καμέντσα | καμένη | ||
κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κόφκουνταν | κόβονται | ||
κρατεί | κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει | ||
λαλία | λαλιά, φωνή | ||
λύουμαι | λιώνω | ||
μεσέλι͜α | διδακτικές ιστορίες, παραβολές, παροιμίες | mesel/mes̱el | |
νύφε | νύφη | ||
παιδία | παιδιά | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
ποτίζ’νε | ποτίζουν, δίνουν σε κπ να πιει | ||
πουγαλεμέντσα | σκασμένη, βαριεστημένη, στενοχωρημένη | bunalma | |
σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
ταγιανεύω | αντέχω, βαστάω, υπομένω | dayanmak | |
ταφόπο | (υποκορ.) τάφος | ||
τέλι͜α | σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου | tel | |
τσακούται | σπάει | ||
φεύω | φεύγω | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
ψ̌ήκα | ψυχούλα |
¹ Αδόκ. τύπος αντί του ορθού «καμαρωτέριν»=νυφικό πέπλο