Προβολή Τραγουδιού
Συλλογή Ταυρίδη | Η γεροντοκόρη |
Καλλιτέχνες: Στάθης Αθανασιάδης
Εύα πώς να ’φτάει ’κι ξέρ’ ντόισον άντραν να παίρ’ Όλτς τ’ αγούρτς λέει κουσουρλήδας, τ’ άλλτς κοντούς και τ’ άλλτς μακρύδας Για τον έναν λέει γιαβάντς έν’ κι άλλος ζαρωτός, εγιάντσεν, κι άλλος γέρος γιά μικρός κι άλλος κιάλτς έν’, φαλακρός Για τον άλλον λέει βρωμεί κι άλλος γύφτος τη δρομί’ κι ηλικία τ’ς πάει, ’κ’ επέμ’νεν, σο πουτσ̌ι͜άχ’ ατέ επέμ’νεν Νέισσα να λέει πως έν’ πάντα ’κι περάν ας σα τριάντα Κάποτε ελέπ’ τα χάλια τ’ς ντ’ εμαρέθανε τα κάλλια τ’ς Κι ας σ’ ομμάτ’ ελέπ’ ντ’ ερρούξεν, απελπίστεν και εκούξεν: Θέ μ’, τα κάλλια τ’ ανθρωπί’ σ’ γιατί παίρτς ατα οπίσ’;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγούρτς | νέους άνδρες, εφήβους | ||
άλλτς | άλλους | ||
ανθρωπί’ | ανθρώπου | ||
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
ατα | αυτά | ||
ατέ | αυτή | ||
γιά | είτε, ή | ya/yā | |
γιαβάντς | μη λιπαρός, άνοστος, μτφ. αδιάφορος, βαρετός | yavan | |
εγιάντσεν | έκλινε, έγειρε, στράβωσε | yan | |
εκούξεν | φώναξε, λάλησε, κάλεσε κπ ονομαστικά | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
εμαρέθανε | μαράθηκαν | ||
έν’ | είναι | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
ερρούξεν | έπεσε | ||
ζαρωτός | στραβός | ||
Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάλλια | κάλλη | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κιάλτς | φαλακρός, μτφ. άσχημος | kel | |
κουσουρλήδας | που έχουν κουσούρια, ελαττωματικοί | kusurlu<ḳuṣūr | |
νέισσα | νέα | ||
ντόισον | τί λογής; | ||
όλτς | όλους | ||
ομμάτ’ | μάτι | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
παίρτς | παίρνεις | ||
πουτσ̌ι͜άχ’ | άκρη, γωνιά, τόπος | bucak | |
’φτάει | (ευτάει) κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω |