Προβολή Τραγουδιού
Συλλογή Τσ̌ι͜ατσ̌ι͜ά | Άρρωστον |
Καλλιτέχνες: Στάθης Αθανασιάδης
Άρρωστος κείμαι σο κρεβάτ’, τα χ̌έρι͜α μ’ γαγγρωμένα Κανείς κακόν να μη παθάν’, κανείς άμον εμένα Άρρωστος κείμαι σο κρεβάτ’, τα πόνι͜α μ’ τέλος ’κ’ έχ’νε Τα βάσανα μ’ είναι πολλά, πικρά τα δά̤κρυ͜α μ’ τρέχ’νε Τερμάν’ σον κόσμον για τ’ εμέν πουθέν, πουθέν ’κ’ ευρέθεν Η ψ̌η μ’ πα για τ’ ατό τρανόν παράπονον εχτέθεν Αναστενάζω φλιβερά, πάω να τσ̌ουλτουρεύω κι ας σα πολλά τα βάσανα το θάνατο μ’ γυρεύω Ομούτ’ ’κ’ επέμ’νεν για να ζω, γιατί ’κ’ έρ’ται το τέλος; Γιατί να αποθάν’ ογώ αέτσ’ βασανισμένος; Κακόν ’κ’ εποίκα ’γώ αδά σον κόσμον σα κανέναν ’Κι θα λέγω και τα καλά ντ’ εποίκα απ’ έναν-έναν Κανέναν ’κ’ εφαρμάκωσα με λόγια με δουλείας Γιατί να υποφέρω ’γώ χωρίς νά ’χω αμαρτίας;
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αέτσ’ | έτσι | ||
αμαρτίας | (ον.πληθ., τα) αμαρτίες | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αποθάν’ | πεθαίνει | ||
γυρεύω | επαιτώ, ζητιανεύω | ||
δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
έρ’ται | έρχεται | ||
ευρέθεν | βρέθηκε | ||
εφαρμάκωσα | φαρμάκωσα | ||
έχ’νε | έχουνε | ||
εχτέθεν | απέκτησε | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
ομούτ’ | ελπίδα | umut | |
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παθάν’ | παθαίνει | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πόνι͜α | πόνοι | ||
πουθέν | πουθενά | ||
τερμάν’ | θεραπεία, δύναμη, μτφ. λύση | derman/dermān | |
τρέχ’νε | τρέχουν | ||
τσ̌ουλτουρεύω | τρελαίνομαι | çıldırmak | |
φλιβερά | θλιβερά | ||
ψ̌η | ψυχή |
Εδώ στην Ελλάδα έχει γράψει αρκετά ποιήματα ό Π. Τσ̌ι͜ατσ̌ι͜άς, που αν και γεννήθηκε στη Ρωσία και δεν ξέρει καθόλου τη Σαντά, όμως έγραψε αρκετά παραστατικά. (Στάθης Αθανασιάδης)