Ποντιακός Στίχος

Προβολή Τραγουδιού

Κατεβάστε τους στίχους σε PDF

Ο Μάραντον

Ιστορία και Λαογραφία της ΣαντάςΙστορία και Λαογραφία της Σαντάς

Καλλιτέχνες: Στάθης Αθανασιάδης


Τον Μάραντον χαρτίν έρθεν
θα πάει σην στρατείαν
Την νύχταν πάει σον μάστοραν,
την νύχταν μαστορεύει
Κόφτ’ ας τ’ ασήμιν πέταλα,
ας το μάλαμαν καρφία
Τον μαύρον ατ’ εκαλίβωνεν
καταντικρύ σον φέγγον
κι η κάλη ατ’ ’παρέστεκεν
με το μαντίλ’ καρφία
και τα δά̤κρυ͜α τ’ς ’κατήβαιναν
άμον μαργαριτάρι͜α
-Πού πας, πού πας, νε Μάραντε,
κι εμέν τίναν αφήνεις;
-Αφήνω σε τον κύρην μου
τον Άεν-Κωνσταντίνον
-Χάρος να τρώ͜ει τον κύρη σου
τον Άεν-Κωνσταντίνον
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε,
κι εμέν τίναν αφήνεις;
-Αφήνω σε τη μάνα μου
την Άγιαν-Θεοτόκον
-Χάρος να τρώ͜ει τη μάνα σου
την Άγιαν-Θεοτόκον
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε,
κι εμέν τίναν αφήνεις;
-Αφήνω σε τ’ αδέλφι͜α μου
τους Δώδεκ’ Αποστόλους
-Χάρος να παίρ’ τ’ αδέλφι͜α σου
τους Δώδεκ’ Αποστόλους
Πού πας, πού πας, νε Μάραντε,
κι εμέν τίναν αφήνεις;
-Αφήνω σε τον κρίαρον
τον χρυσοκωδωνι͜άτεν,
αφήνω σε χρυσόν σταυρόν
κι αργυρόν δαχτυλίδι
Το δαχτυλίδι πούλ’ και φά’
και τον σταυρόν προσ̌κύνα
Κόμαν ’κ’ εζαγκοπάτεσεν,
κόμαν ’κ’ εσελοκάτσεν
Κόμαν σην Πόλ’ ’κ’ επάτεσεν
και σ’ αργαστέρ’ ’κ’ εκάτσεν
Την κόρ’ καθίζ’νε σο σκαμνίν
κι ατέν διπλοκουράζ’νε
Δίγ’ν’ ατεν πέντε πρόατα
και δεκαπέντ’ αρνία
Δίγ’ν’ ατεινε φελίν ψωμίν
και πέντε κουφοκάρυ͜α
-Άμε, σ̌κύλ’ κόρη, χάθητι
κι ωρία ’πίσ’ γυρίζεις
κι όντας θυμών’νε τα ραχ̌ι͜ά
έβγα για να βοσ̌κίζεις
κι όντας θρασ̌κεύ’ ο ποταμόν
κατήβασον και πότ’σον
Στα ψηλασέας ’βόσ̌κιζεν,
στα χαμηλά εμένεν
Εφτά χρόνι͜α επέρασαν
κι ο Μάραντος ατ’ς ’κ’ έρθεν
Τα πέντ’ εποίκεν εκατόν,
τα δεκαπέντε χ̌ίλι͜α
κι ας εφτά χρόνι͜α κι άλλ’ απάν’
σε μήνας υστερναίους
παλλήκαρον επέντεσεν
απάν’ κέσ’ σα ραχ̌ία
’Κάτσεν κι ατέν ερώτεσεν
τα τίνος νύφε είσαι;
Τα τίνος είν’ τα πρόατα,
τα τίνος είν’ τ’ αρνία;
Τα τίνος έν’ ο κρίαρον
ο χρυσοκωδωνι͜άτες;
-Οπίσ’, οπίσ’, νε λυγερέ,
οπίσ’ κι απόθεν έρθες;
να ποίγω τα σ̌κυλίτσ̌ι͜α μου
κι εσέν παραλαεύ’νε
Τη Μάραντ’ είν’ τα πρόατα,
τη Μάραντ’ είν’ τ’ αρνία
Τη Μάραντ’ έν’ ο κρίαρον
ο χρυσοκωδωνι͜άτες
Εφτά χρόνι͜α ενέμ’να τον
κι άλλ’ εφτά αναμένω
Αν έρ’ται, έρ’τ’ ο Μάραντο μ’
κι αν ’κ’ έν’, καλοερεύω
-Ο Μάραντον επέθανεν
κι ογώ εσέν θα παίρω
-Ο Μάραντ’ αν επέθανεν,
σο μοναστήρ’ θ’ εμπαίνω
-Κι εγώ καλόγ’ρος γίνομαι
κι απ’ εκεί ’σέν θα παίρω
-Εγώ πέρδικα γίνομαι
και σο καφούλ’ εμπαίνω
-Κι εγ’ αέρακας γίνομαι
κι επεκ’ εσέν αρπάζω
Γλωσσάρι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ΆενΆγιο
αέρακαςγεράκι ἱέραξ
άμε(προστ.) σύρε, πήγαινε
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
απάν’πάνω
απόθεναπό που, από όπου
αργαστέρ’εργαστήριο, αργαλειός
ατεινεαυτήν
ατέναυτήν
ατεναυτήν
ατ’ςαυτής, της
βοσ̌κίζειςβγάζεις ζώα για βοσκή, βοσκάς
’βόσ̌κιζεν(εβόσ̌κιζεν) βοσκούσε
δίγ’ν’δίνουν
διπλοκουράζ’νεδιπλοτσακίζουν, κόβουν στη μέση δις kırmak
έβγα(προστ.) βγες
εζαγκοπάτεσενπάτησε στον αναβολέα (ζεγκί, μεταλλικός κρίκος που κρέμεται από τη σέλα και χρησιμεύει στον αναβάτη για να ανέβει πάνω στη ράχη του ζώου) üzengi + πατώ
είν’(για πληθ.) είναι
εκαλίβωνενπετάλωνε caliga, η «αρβύλα» των Ρωμαίων Λεγεωναρίων μέχρι τον 2° μ.Χ. αι.
εκάτσενκάθισε
εμένενδιανυκτέρευε
εμπαίνωμπαίνω
έν’είναι
ενέμ’ναανέμενα, περίμενα
επάτεσενπάτησε
επέθανενπέθανε
επέντεσεναπάντησε, συνάντησε τυχαία
εποίκενέκανε, έφτιαξε ποιέω-ῶ
έρθενήρθε
έρθεςήρθες
έρ’τ’(έρ’ται) έρχεται
έρ’ταιέρχεται
ερώτεσενρώτησε
εσελοκάτσενκάθισε στη σέλα
θρασ̌κεύ’πλημμυρίζει
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καθίζ’νεκαθίζουν κπ
κάληη αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
καλοερεύωγίνομαι καλόγερος
καταντικρύακριβώς απέναντι
’κατήβαιναν(εκατήβαιναν) κατέβαιναν
κατήβασον(προστ.) κατέβασε
’κάτσενκάθισε
καφούλ’θάμνος κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν
κέσ’εκεί μέσα, προς τα εκεί κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κόμανακόμη
κουφοκάρυ͜αποικιλία καρυδιών
κόφτ’κόβει
μάλαμανο χρυσός
νύφενύφη
όνταςόταν
οπίσ’πίσω
παίρ’παίρνω/ει
παίρωπαίρνω
παραλαεύ’νεκατασπαράζουν paralamak
’πίσ’(οπίσ’) πίσω
πότ’σον(προστ.) πότισε
πρόαταπρόβατα
ραχ̌ι͜άράχες, βουνά
ραχ̌ίαράχες, βουνά
σ̌κύλ’(γεν.) σκύλου
σ̌κυλίτσ̌ι͜ασκυλάκια
τίνανποιον/α
τίνοςποιού;
υστερναίουςκατοπινούς, επόμενους
φά’(προστ.) φάε
φέγγονφεγγάρι
φελίνφέτα
χάθητι(προστ.) χάσου, εξαφανίσου
χρυσοκωδωνι͜άτεναυτός που φέρει χρυσά κουδούνια
χρυσοκωδωνι͜άτεςπου φέρει χρυσά κουδούνια
ψηλασέαςορεινά μέρη
ωρία(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου, επέβλεψε

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2024

Τραγούδια: 9056 | Albums/Singles: 1426 | Συντελεστές: 1837 | Λήμματα: 15689
Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr