Απάν’ σ’ άλογον είμαι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αναστασία Κεχαγιά, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Απάν’ σ’ άλογον είμαι [νε αμάν!]
[Αμάν!] τριαντάφυλλον είμαι
Έπαρ’ με, κόρ’, έπαρ’ με, [νε αμάν!]
[Αμάν!] καλόν παιδόπον είμαι

[Αμάν!] Μέντσον κι έπαρ’ με, πουλί μ’, σην οντά σ’
[Αμάν!] Αγκαλιάστ’ και φίλ’ με, ρίζα μ’, μ’ ερωτάς
Πουλί μ’, μ’ ερωτάς!

Νε κουτσ̌ή, λεμόν’-λεμόν’ [νε, αμάν!]
[Αμάν!] το πόι σ’ [ξαν] άμον τ’ εμόν
Παρακαλώ τον Θεόν [νε, αμάν!]
[Αμάν!] πάντα να είσαι [ξαν/πουλί μ’] τ’ εμόν

[Αμάν!] Όντες έρχουμαι σην πόρτα σ’, άνοιξον
[Αμάν!] για τ’ εμέν το κύρ’ -τ- σ’, τη μάνα σ’ τάβιξον
Πουλί μ’, τάβιξον!

Άψον τ’ άψιμο σ’, άψον [νε, αμάν!]
[Αμάν!] τα ξύλα σ’ [ξαν] όλια κάψον
Άφ’ς την πόρτα σ’ ανοιχτόν, [νε, αμάν!]
[Αμάν!] κι αν ’κ’ έρχουμαι ανάσκαψον

[Αμάν!] Όντες έρχουμαι σην πόρτα σ’, άνοιξον
[Αμάν!] για τ’ εμέν το κύρ’ -τ- σ’, τη μάνα σ’ τάβιξον
Πουλί μ’, τάβιξον!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγκαλιάστ’	(προστ.) αγκάλιασε
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανάσκαψον	(προστ.) βλαστήμησε, βρίσε
άνοιξον	(προστ.) άνοιξε
απάν’	πάνω
άφ’ς	(προστ.) άφησε
άψιμο	φωτιά
άψον	(προστ.) άναψε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έπαρ’	(προστ.) πάρε
έρχουμαι	έρχομαι
ερωτάς	ρωτάς
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάψον	(προστ.) κάψε
κουτσ̌ή	κόρη
κύρ’	πατέρα
μέντσον	(προστ.) ειδοποίησε, στείλε μήνυμα, πληροφόρησε, παρήγγειλε	μηνύω
ξαν	πάλι, ξανά
όλια	όλα
οντά	δωμάτιο	oda
όντες	όταν
παιδόπον	παιδάκι
πόι	ύψος, μπόι	boy
τάβιξον	(προστ.) μάλωσε, φιλονίκησε, επίπληξε	dava/daʿvā
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι