Μάνα, π’ έχασεν παιδίν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Παύλος Ουργαντζίδης, Φίλιππος Ανανικίδης

Μάνα π’ έχασεν παιδίν
έχασεν την ζωήν ατ’ς
Έχασεν το χαμόγελον
και την αναπνοήν ατ’ς

Ψηλόν, έμορφον παλληκάρ’
άμον κυπαρισσόπον
Πώς έφυες σον ουρανόν
κι έχασα σε, πουλόπο μ’;

♫

Ν’ αηλί εσέν την άχαρον,
μάνα μαυροντυμέντσα
Έχασες το μικρόν τ’ αρνί σ’
κι επέμ’νες μαναχέσσα

♫

Θεέ μ’, γιατί ’κι παίρτς την ψ̌η μ’;
έπαρ’ το ας γλυτώνω
Θα πάω ευρήκω το γιαβρί μ’
να μη κοιμάται μόνον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ατ’ς	αυτής, της
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
έμορφον	όμορφο
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επέμ’νες	απόμεινες
ευρήκω	βρίσκω
έφυες	έφυγες
έχασεν	έχασε, έδιωξε, πέταξε κτ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχέσσα	μονάχη
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
παίρτς	παίρνεις
πουλόπο	πουλάκι
ψ̌η	ψυχή