Φίλ’ και γιατροί ’πολέμεσαν

Προβολή Τραγουδιού

Φίλ’ και γιατροί ’πολέμεσαν
εσέν για να γλυτών’νε
Η γερὰ σ’ να καλυτερεύ’
κι εσένα να λαρών’νε

Αέτσ’ εθέλεσε ο Θεόν
και ’κι κρατούμ’ κακίαν
Κωστίκα μ’, εσέν ντ’ επέρεν
έτονε αδικίαν

Πολλά καρδίας έκλαψαν
κι εσέναν ελυπέθαν
Όταν έκ’σανε το χαπάρ’
ατείν’ σουμά σ’ ευρέθαν

Κωστίκα μ’, κι αν επέθανες
κι εφέκες τα παιδία σ’,
η ψ̌η σ’ επέμ’νεν μετ’ εμάς
απέσ’ σα τραγωδίας

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
απέσ’	μέσα
ατείν’	αυτοί
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
γλυτών’νε	γλυτώνουν
εθέλεσε	θέλησε
έκ’σανε	άκουσαν
ελυπέθαν	λυπήθηκαν
επέθανες	πέθανες
επέμ’νεν	απόμεινε
επέρεν	πήρε
έτονε	ήταν
ευρέθαν	βρέθηκαν
εφέκες	άφησες
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαρών’νε	γιατρεύουν, θεραπεύουν
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
παιδία	παιδιά
’πολέμεσαν	(επολέμεσαν) πολέμησαν, μτφ. πάλεψαν να καταφέρουν
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σουμά	κοντά
τραγωδίας	τραγούδια
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
χαπάρ’	χαμπάρι, είδηση, μαντάτο	haber/ḫaber
ψ̌η	ψυχή