Σο σταθμόν θα περιμένω

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής, Κώστας Σιώπης, Μάρθα Τσιπουλίδου, Τάκης Παπαδόπουλος

Έφυες κι εμέν εφέκες
έρημον και μαναχόν
Το μαξιλάρι σ’ επόμ’νεν
εύκαιρον σο γιάν’ τ’ εμόν

Την ημέραν αναμένω,
σο παράθυρον τερώ
και τη νύχταν ’κι κοιμούμαι,
χωρίς εσέν ’κ’ επορώ

Αραεύω σε σο γιάνι μ’
την ανάσα σ’ να μετρώ,
την εγκάλα̤ σ’ να χουλεί με
και τα χ̌είλα̤ σ’ να ρουφώ/φιλώ

Η καρδία μ’ πονεμένον,
το γεργάνι μ’ ’κι χουλέν’
Εύκαιρον το μαξιλάρι σ’
να κλώσ̌κεσαι αναμέν’

Έπαρ’ το τρένον και έλα,
άλλο ’κι ταγ̆α̤νίζω
Σο σταθμόν θα περιμένω
σην εγκάλα̤ σ’ να ρούζω

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’	περιμένει
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
γεργάνι	πάπλωμα	yorgan
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
εγκάλα̤	αγκαλιά
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επόμ’νεν	απέμεινε
επορώ	μπορώ
εύκαιρον	(ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο
εφέκες	άφησες
έφυες	έφυγες
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσ̌κεσαι	γυρίζεις, επιστρέφεις
κοιμούμαι	κοιμάμαι
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
ταγ̆α̤νίζω	αντέχω, βαστάω, υπομένω	dayanmak
τερώ	κοιτώ
χ̌είλα̤	χείλια
χουλέν’	ζεσταίνει, θερμαίνει