Μάνα, μάνα για τ’ εμέν

Ακεί πέραν σο ραχ̌ίν
έν’ έναν πουλίν παχ̌ύν
Μάνα, φέρεν το ρακίν,
ο Γερίκας θα παχ̌ύν’

Μάνα, μάνα για τ’ εμέν
ας κάθεται κι αναμέν’
Μάνα, μάνα για τ’ εμέν
πέ’ ατεν ας αναμέν’
Κι αν ’κ’ έρχουμ’ ους το βράδον,
πέει ατεν ας πάει δι͜αβαίν’

Το μαλλόπον ατ’ς κοντόν,
τ’ αχουλόπον ατ’ς λειφτόν
Απ’ αδά και απ’ ακεί
τ’ ατεινές η καλατσ̌ή

Μάνα, μάνα για τ’ εμέν
ας κάθεται κι αναμέν’
Μάνα, μάνα για τ’ εμέν
πέ’ ατεν ας αναμέν’
Κι αν ’κ’ έρχουμ’ ους το βράδον,
πέει ατεν ας πάει δι͜αβαίν’