| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Αητέντς επαραπέτανεν ψηλά σα επουράνια [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Είχ̌εν τ’ αντζία τ’ κόκκινα και το τσ̌αρκούλ’ν ατ’ μαύρον [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Εκράν’νεν και σα κάντζ̌ας ατ’ παλληκαρί’ βραχ̌ιόναν [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Αητέ μ’, για δος μ’ ας σο κρατείς, για πέει με όθεν κείται [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Ας σο κρατώ ’κι δίγω σε, αρ’ όθεν κείται λέγω [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Ακεί σο πέραν το ραχ̌ίν, σ’ αλάτι͜α επεκεί μέρος [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Μαύρα πουλία τρώγ’ν ατον και άσπρα τριγυλίσκουν [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Φατέστε, πουλία μ’, φατέστε, φατέστε τον καρίπην [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Ση θάλασσαν κολυμπετής, σ’ ορμάνια πεχλιβάνος [Ούι! αμάν, αμάν (x2)] Σον πόλεμον Τραντέλλενας, Ρωμαίικον παλληκάρι! [Ούι! αμάν, αμάν (x2)]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αητέντς | αητός | ||
| ακεί | εκεί | ||
| αλάτι͜α | έλατα | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| δίγω | δίνω | ||
| δος | δώσε | ||
| εκράν’νεν | κρατούσε | ||
| επαραπέτανεν | παραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| κάντζ̌ας | γάντζοι, άγκιστρα, τα γαμψά νύχια όρνιου | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
| καρίπην | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολυμπετής | κολυμβητής | ||
| κρατείς | κρατάς | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παλληκαρί’ | παλληκαριού | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πεχλιβάνος | κυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος | pehlivan/pehlevān | |
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
| Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
| τριγυλίσκουν | τριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν | ||
| τσ̌αρκούλ’ν | γυναικεία καλύπτρα, λειρί πτηνού | ||
| φατέστε | (προστ.) φάτε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αητέντς | αητός | ||
| ακεί | εκεί | ||
| αλάτι͜α | έλατα | ||
| αντζία | πόδια, μηροί | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| δίγω | δίνω | ||
| δος | δώσε | ||
| εκράν’νεν | κρατούσε | ||
| επαραπέτανεν | παραπετούσε, πετούσε πολλή ώρα ή πολύ ψηλά | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| κάντζ̌ας | γάντζοι, άγκιστρα, τα γαμψά νύχια όρνιου | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
| καρίπην | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
| κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κολυμπετής | κολυμβητής | ||
| κρατείς | κρατάς | ||
| όθεν | όπου, οπουδήποτε, σε όποιον | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παλληκαρί’ | παλληκαριού | παλληκάριον<πάλληξ, πάλλαξ | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| πεχλιβάνος | κυρ. παλαιστής, μτφ. παλληκάρι, ανδρειωμένος | pehlivan/pehlevān | |
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| ρωμαίικον | αυτό που είναι των Ρωμιών, ελληνικό | ||
| Τραντέλλενας | ο τριάντα φορές Έλληνας | ||
| τριγυλίσκουν | τριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν | ||
| τσ̌αρκούλ’ν | γυναικεία καλύπτρα, λειρί πτηνού | ||
| φατέστε | (προστ.) φάτε |
