Αντάμα σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μύρων Γρηγοριάδης, Χρήστος Μαρουφίδης

Την ψ̌η μ’ θα τυραννίζ’ ατο,
το νου μ’ θα κομματά̤ζω
Απέσ’ σην αυλή σ’ θά ’ρχουμαι
και αντάμα σ’ θα παίζω

Πώς ’κι τσ̌οκεύ’νε/πατεύ’νε τα ραχ̌ι͜ά
όντες αναστενάζω
Η σεβτά ’κι πουλίεται
να στείλω κι αγοράζω

Μπάμπη, παίξον την κεμεντζ̌έν
όμορφα, μερακλία
ν’ ακούνε και να χάρουνταν
κορίτσα̤ και παιδία

Ανάθεμα τη κεμεντζ̌ές,
τη κεμεντζ̌ές τ’ ωτία
ντ’ ευτάνε με και λάσκουμαι
μεσανυχτί’ σκοτία

Ανάθεμα τη κεμεντζ̌ές,
τη κεμεντζ̌ές τα κόρδας
ντ’ ευτάνε με και λάσκουμαι
μεσανυχτί’ σα πόρτας

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αντάμα	μαζί
απέσ’	μέσα
ευτάνε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
κεμεντζ̌έν	λύρα	kemençe/kemānçe
κεμεντζ̌ές	λύρας	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κόρδας	χορδές
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
μερακλία	με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο	meraklı/merāḳ
μεσανυχτί’	την ώρα του μεσονυχτίου
όντες	όταν
παιδία	παιδιά
παίξον	(προστ.) παίξε
πατεύ’νε	βυθίζονται, βουλιάζουν, μτφ. δύουν, μτφ. καταρρέουν, μτφ. χρεωκοπούν	batmak
πόρτας	(ονομ.πληθ.) πόρτες	porta
πουλίεται	πουλιέται
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
’ρχουμαι	(έρχουμαι) έρχομαι
σεβτά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σκοτία	σκοτάδι
τσ̌οκεύ’νε	καταπίπτουν, επικάθονται, κλίνουν υπό το βάρος	çökmek
τυραννίζ’	τυραννάει, ταλαιπωρεί
χάρουνταν	χαίρονται
ψ̌η	ψυχή
ωτία	αυτιά