Στιχουργοί: Γιώργος Παπαγιαννίδης
Συνθέτες: Γιώργος Παπαγιαννίδης
Όντες έμ’νε μικρόν παιδίν ετέρ’να τα ραχ̌ία Μικρός έμ’νε και ’κ’ έμευα να τσ̌οκεύ’νε σ’ ωμία μ’ Όντες έμ’νε μικρόν παιδίν εφώταζανε τ’ άστρα Κι ατώρα -ν- εσκοτείνεψαν, επάρθανε τα κάστρα Όντες έμ’νε μικρόν παιδίν ’πρασίνιζαν τ’ ορμάνια Κι ατώρα εσαριλάεψαν, καίνε τ’ εμόν την καρδι͜άν Όντες έμ’νε μικρόν παιδίν μάναν είχα και κύρην Ετράνυνα κι ορφανίγα, ’χάθεν το μεκατίρι μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ατώρα | τώρα | ||
| έμευα | ήλπιζα, προσδοκούσα, ανέμενα | ummak | |
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επάρθανε | πάρθηκαν, αλώθηκαν | ||
| εσαριλάεψαν | ξάνθαιναν, κιτρίνησαν | sarılaşmak | |
| εσκοτείνεψαν | σκοτείνιασαν | ||
| ετέρ’να | κοιτούσα | ||
| ετράνυνα | μεγάλωσα, ανέθρεψα | τρανόω-ῶ | |
| εφώταζανε | φώτιζαν, έλαμπαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μεκατίρι | αξία (ηθική), ποσότητα, ικανότητα | (ενικ.) miḳdār/ (πληθ.) meḳādīr/mawaqīdīr | |
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| ορφανίγα | ορφάνεψα | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| τσ̌οκεύ’νε | καταπίπτουν, επικάθονται, κλίνουν υπό το βάρος | çökmek | |
| ’χάθεν | (εχάθεν) χάθηκε | ||
| ωμία | ώμοι |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ατώρα | τώρα | ||
| έμευα | ήλπιζα, προσδοκούσα, ανέμενα | ummak | |
| έμ’νε | ήμουν | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επάρθανε | πάρθηκαν, αλώθηκαν | ||
| εσαριλάεψαν | ξάνθαιναν, κιτρίνησαν | sarılaşmak | |
| εσκοτείνεψαν | σκοτείνιασαν | ||
| ετέρ’να | κοιτούσα | ||
| ετράνυνα | μεγάλωσα, ανέθρεψα | τρανόω-ῶ | |
| εφώταζανε | φώτιζαν, έλαμπαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μεκατίρι | αξία (ηθική), ποσότητα, ικανότητα | (ενικ.) miḳdār/ (πληθ.) meḳādīr/mawaqīdīr | |
| όντες | όταν | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| ορφανίγα | ορφάνεψα | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| τσ̌οκεύ’νε | καταπίπτουν, επικάθονται, κλίνουν υπό το βάρος | çökmek | |
| ’χάθεν | (εχάθεν) χάθηκε | ||
| ωμία | ώμοι |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 