| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Ατώρα που θα εχ̌αίρουσ’νε, εσύ πα ολίγα χρόνια, ερρούξες, μάνα, σο κρεβάτ’ βαρέα με τα πόνια Άμον πουλίν επέτανες, πώς έχασες την υεία σ’; Και ο άπονον ο Χάροντας εστάλτσεν την καρδία σ’ Μανίτσα μ’, τα ευχάς τ’ εσά, εγκόλπια κρατούμε Και τα παιδία σ’ όσο ζουν την μνήμη σ’ θα τιμούνε Όλον ο κόσμον έκλαψεν που έκ’σεν την καμπάνα Τρανόν ο πόνον ντ’ έφυες, μάνα, γλυκέσσα μάνα! Και λέν’ τα καλωσύνιας ι-σ’, εγγόνια και παιδία Το ταίρι σ’ κλαίει κι αροθυμά χωρίς παρηγορίαν Μανίτσα μ’, τα ευχάς τ’ εσά, εγκόλπια κρατούμε Και τα παιδία σ’ όσο ζουν την μνήμη σ’ θα τιμούνε Εχάθεν όλεν η χαρά, εύκαιρα τα καρδίας Τον κόσμον όλον έχασαν, μανίτσα μ’, τα παιδία σ’ Σο πονεμένον το κορμί σ’, λαφρύν’ το χώμαν, μάνα Κι ανάλαφρον τη ψ̌η σ’ να πάει άγγελον σα ουράνια Μανίτσα μ’, τα ευχάς τ’ εσά, εγκόλπια κρατούμε Και τα παιδία σ’ όσο ζουν την μνήμη σ’ θα τιμούνε
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άπονον | άπονο/η | ||
| αροθυμά | νοσταλγεί | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βαρέα | βαριά, συχνά, πολύ | ||
| γλυκέσσα | γλυκιά | ||
| εγκόλπια | φυλαχτά που κρέμονται στο λαιμό και φτάνουν περίπου στο μέσο του στήθους | ||
| έκ’σεν | άκουσε | ||
| επέτανες | πετούσες | ||
| ερρούξες | έπεσες | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εστάλτσεν | σταμάτησε | ||
| εύκαιρα | άδεια, χωρίς περιεχόμενο/νόημα, ανούσια, μτφ. ανοησίες, (ουσ. τα) τα μαλακά μέρη της κοιλίας, βουβώνας | ||
| ευχάς | ευχές | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| εχ̌αίρουσ’νε | χαιρόσουνα | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| λαφρύν’ | ελαφρύνει | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| υεία | υγεία | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άπονον | άπονο/η | ||
| αροθυμά | νοσταλγεί | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βαρέα | βαριά, συχνά, πολύ | ||
| γλυκέσσα | γλυκιά | ||
| εγκόλπια | φυλαχτά που κρέμονται στο λαιμό και φτάνουν περίπου στο μέσο του στήθους | ||
| έκ’σεν | άκουσε | ||
| επέτανες | πετούσες | ||
| ερρούξες | έπεσες | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εστάλτσεν | σταμάτησε | ||
| εύκαιρα | άδεια, χωρίς περιεχόμενο/νόημα, ανούσια, μτφ. ανοησίες, (ουσ. τα) τα μαλακά μέρη της κοιλίας, βουβώνας | ||
| ευχάς | ευχές | ||
| έφυες | έφυγες | ||
| εχ̌αίρουσ’νε | χαιρόσουνα | ||
| εχάθεν | χάθηκε | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| λαφρύν’ | ελαφρύνει | ||
| όλεν | όλη/ο, ολόκληρη/ο | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| παρηγορίαν | παρηγοριά | ||
| πόνια | (ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους | ||
| υεία | υγεία | ||
| ψ̌η | ψυχή |
